103
Халықаралықзерттеулерформатындағы
тапсырмаүлгілері
Мә тін ді оқып, сұ рақ тар ға жау ап бер.
Қо нақ үй де, дөң ге лек үс тел үс тін де, қыз ғылт, күң гірт сәу ле сі бар тас шам
жа нып тұр. Оқ тын-оқ тын ір ге ден соқ қан жел ле бі мен әл сіз шам кей де ұйыт қып,
шал қи тү сіп, кей де ла пыл дап, жал пыл дай жа на ды.
…Тү сі су ық. Қа ра сұр жү зі не боз ғыл да нып тү гі де шы ғып алып ты. Жал ғыз
өзі ұзақ сөй леп отыр. Зор дау сын да ыза мен зіл бар. Кей де Абай ға қы зық кө рі-
не тін бір ма қал дар, мә тел дер ай ты лып ке те ді.
Те гін де ер тек ші, өлең ші, не бас қа әң гі ме ші адам ға та лай уа қыт тап жыл май
те сі ле қа рап қа лу Абай дың кіш кен тай кү ні нен бер гі әде ті еді. Адам пі ші ні
әр дай ым бұ ған бір та ма ша, өз ге ше қы зық су рет тә різ де не тін. Әсі ре се, әжі мі
мол үл кен дер пі ші ні бір қы зық хи кая тә різ ді. Ол кей адам ның ай ғыз-ай ғыз
әжі мі нен, сал бы ра ған ұр ты нан, қыр тыс тан ған маң дай ынан не ме се бояуы
оң ған көз де рі нен, әр алу ан са қал-мұр ты нан өзін ше не ше түр лі жан ды, жан сыз
дү ние си пат та рын көр ген дей бо ла тын. Қы на бас қан, сы за ты көп тас па? Я сел-
дір то ғай ма? Не кө де-көк пек пе? Кей де мал мен аң бей не сі ме? Бә рі не де ұқ сап
ке тіп оты ра тын адам мү сін де рі бо ла ды.
Достарыңызбен бөлісу: