Шаш гигиенасы. Шаш- теріні үстіңгі бөлігінің мүйіз қабығында өнімі. Сондықтан оған, әсіресе, шаң тозаң мол, тері майы көп бөлінетін, сөйтіп микроптардың, оның ішінде ауру туғызатын микроптардың өсіп өнуіне қолайлы жағдай туатын жаз мезгілдінде ерекше күтім керек.
Басты жылы сумен (жаңбыр немесе өзен суымен) иісті сабынды қолданып аптасына кем дегенде бір рет, ал 7-8 жасар балалар екі рет жууы керек.. Шашта бит пен сірке болған жағдайда басты томар дәрі ерітіндісімен немесе «Қ» сабынымен майлайды да бірнеше сағаттан соң жылы сумен шайып майда тарақпен тарайды. Осы тәсілді бірнеше рет қайталайды, егер бұл нәтиже бермесе, онда шашты қырғызып тастаған жөн. Ұзын шаш, егер гигиеналық күтім сақталмаса, паразиттердің өсіп-өнуіне қолайлы жағдай туғызатындығын есте ұстау керек.
Ер балалар мен қыздарға да эстетикалық тарақтардан өзге санитарлық-гегеникалық мақсаттарда қолданатын арнаулы тарақтар ұстауға кеңес беріледі.
Балалар жасөспірімдерге күзгі және қысқы суық ауа райында бас киімсіз жүруге болмайды. Әр тал шаш өте жіңішке қан тамыры- капилляр арқылы қамтамасыз етілетіні белгілі, суық ауа райы кезінде олар жылдам таралады да, соның салдарынан-шаштың қоректенуі бұзылады, шаш мезгілінен ерте түсіп қалады.
Қышыма. Қышыма-ересектерді де, балаларды да ауыртатын жұқпалы дерт. Оны қоздырушы-қышыма микробы теріге еніп кетіп, оның ішін кеулеуарқылы денені қышытады. Қасыған кезде іріңді жаралар мен экземалар пайда болады. Ауру сырқат жануарлармен, адамдармен қарым-қатынас жасаған кезде, олардыңзаттарын пайдаланған жағдайда (қозғап, іш кейім, өлген түлкінің терісін алу, монша шыбыртқысы) жұғады. Ауру балалар сырқатынан толық айықанша коллективке жібермей үйде емделеді. Сырқаттан сақтану мақсатында қлдың тазалығы ұдайы, кейде денет терісі де тексеріліп тұрады.
Шаш пен тері эпидермофитиясы. Терінің қыртыс қабаты- эпидермистің паразиттермен ауру эпидермофития деп аталады. Бір микробтар (грибок) теріні, екінші-берулері-терімен тырнақты және шашты зақымдайды. Көбнесе эпидермофития аяқ башпайларының арасын зақымдайды, бұндай кезде олар тершең болады және қатты қышытады.
Терінің қышыған жерлері – инфекция түсетін қақпа, ал сұйыққа толы көпіршікткер қоздырғыштрдың «резервуарлары». Ауру кейде экземаға асқынады. Эпидермофития дәрігердің қадағалауы ұзақ емдеуі қажет етеді.
Аурудың алдын алу шаралары: бұл ең әуелі тері гегенасы ережесін сақтау. Аяқты жуған соң башпай араларын мұқият құрғатып сүрту, ал инфекция бар деген күмәнді жағдайда йод немесе одеклон жағу керек. Монша, душ, жүзу бассейіндерін санитарлық жай-күіне бақылауды күшейту эпидермофитияның таралуына жол бермеу шараларының бірі болып табылады.
Көрсетілген шаралар сирек те болса кездесетін таз, теміретке, паршо, микроспория секілді тері ауруларының алдын алуға септігін тигізеді.