Сүйек. Эктопиялық дамуы. Физиологиялық және посттравмалық регенерация. Сүйектің қайта құрастырылуы, оның құрылымына әсер ететін

Ретикулофиброзды сүйек ұлпасы - матрикстегі коллаген талшықтарының
ретсіз
орналасуымен
сипатталады.
Ол
салыстырмалы
түрде
төмен
механикалық беріктігімен сипатталады және әдетте остеобласттар жоғары
жылдамдықпен остеоид түзген кезде пайда болады. Әдетте, бұл ұрықтың сүйек
тінінің қалыптасуы кезінде, патологиялық жағдайларда - сүйек сынығын емдеу
кезінде немесе Пагет ауруы кезінде пайда болады. Остеоциттер денелері бар
лакуналардың тұрақты бағыты болмайды. Ретикулофиброзды сүйек ұлпасы
сүйек тінінде остеоциттердің мөлшері пластикалыға қарағанда жоғары, ал
оның матрицасында негізгі зат көп және минералды компоненттер аз болады.
Сүйек тінінің қалыпты дамуы мен регенерациясы кезінде дөрекі талшықты
сүйек тіндері біртіндеп пластикалыға сүйек ұлпасымен ауыстырылады. Ересек
адамда тек бас сүйегінің өскен тігістерінде және кейбір сіңірлердің сүйекке
бекінген жерлерінде ғана сақталады.
1-араласып жатушы коллаген 
талшықтарының шоғыры
2-остеоциттер


Пластинкалы сүйек ұлпасы - ересек адамда
бүкіл сүйек қаңқасын құрайды. Оның
минералданған
жасушааралық
заты
қалыңдығы
3-10
мкм
арнайы
сүйек
пластинкаларынан
тұрады,
олардың
әрқайсысында
параллельді
жіңішке
коллаген
талшықтары
бар.
Көршілес
пластиналардың
талшықтары
бір-біріне
бұрыш жасап жатады, бұл оларға әсер
ететін жүктемелердің біркелкі таралуына
ықпал етеді. Сүйектегі пластиналар бірнеше
жүйені құрайды. Остеоциттер денелері
орналасқан
лакуналар
пластинкалардың
арасында
рет-ретімен
орналасады,
ал
жасуша
өсінділері
орналасқан
сүйек
түтікшелері пластинкаларға тік бұрышпен
енеді.

жүктеу/скачать 0,58 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: