МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. /сөзін бөліп/. Иә-иә, барғанмын!.. Барып тұрамыз ауыл дегенге! Жұмыс істеу керек!.. Той тойлап, арақ ішіп жүре бермей жұмыс істеу керек!
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Мәке! Мэлис ағай, сіз маған... әлгі айтқаныңыз... Уәдеңіз...
МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. /оны енді байқап/, А, сіз маған бірдеңе айтайын деп пе едіңіз? Арызыңыз бар ма еді?!.. Оны кеңсеге әкеліңіз!.. Канцеляраға апарып тіркетсеңіз маған жібереді... Көреміз сосын... Ал сау болыңыздар!
Тобымен кетеді. Сахнада Билетсіз жолаушы, Жолсерік келіншек, Саудагер әйел қалады. ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Ақсақал, сіз де түспейсіз бе?
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Түсем ғой, қарағым! Сұлутөбеге жеткен соң түсемін!
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Сіз мені кешіріңіз... мен сізге шынында сенген жоқ едім... Білесіз ғой, қазіргі адамдар әртүрлі!..
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Оқасы жоқ!.. Ал мен шынында құран оқып келе жатқам!..
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Оныңыз дұрыс қой! Ата-баба дегенннің жолы бөлек!..
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Мен де солай деп есептеп... арнайы барып... қарасам түк те жоқ!.. Бәрін жоқ қып жіберіпті.
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Нені айтасыз...
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Әлгі ата-бабамыздың жатқан жерін... Сондай жақсы жер еді... Төбе!.. Тоғай... Соның бәрін тегістеп ресторан жасап жіберіпті... Түсінесіз ғой, ресторанға да жақсы жер керек!..
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Астафралла!.. Егер шынымен сөйтсе бірдеңеге ұшырайды ғой!
САУДАГЕР ӘЙЕЛ. Қайдам!.. Кім білсін! Қазір бәрі басқа ғой... Заман да, адам да басқа!..
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Жоқ, сонда да... сонда да олар бәрібір бірдеңеге ұшырайды!..
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Қарағым, керегі жоқ! Айтпа ондай жаман сөзді!.. Біз не де болса жақсылық тілейік!..
Сахнаның алыс түкпірінен пойыздан түскен қазақтардың тізіліп кетіп бара жатқан сұлбасы көрінеді. БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. /Кетіп бара жатқандарға қарап/. Ай, қазақтар-ай! Қайран қазақтар-ай! Барар жерлеріңе аман-есен жетер ме екенсіңдер?! Тағы бір пәлеге ұшырап қалмай, аман жетер ме екенсіңдер?!
Ақырындап музыка ойнай бастайды. СОҢЫ Алғашқы нұсқасы 1-24 ақпан, 1996 жылы «Алматы» саноториясында жазылды.
