Шыр қап са лын ған ән Айша бибi ма за ры да, ша-
ма мен, ХI ға сыр да са лын ған.
Мазардың сырт қы қа быр ға сы-
ның төрт бұ ры шын да диа мет рi
60–80 сан ти ме тр ден төрт ба ға-
на сы бар. Төрт қа быр ға да ғы
төрт есiк кiшке не ба ға на лар
кө терiп тұ ра тын жар ты лай
күм без бен жа был ған, бүкiл
ма зар дың ша ңы рақ күм безi
сақ тал ма ған.
Бұл ес ке рт кіш қа зақ ою
өнерi, қо лө нерi жетiстiкте рi-
нiң музейі тәрiздi. Мұн да қа-
зақ тар дың үй бұ йым да рын да
күнi бүгiнге дейiн кез де се тiн
түрлi на қыш тар бей не лен ген.
Ма зар дың кiшке не бөл шегiне
дейiн зер гердiң қо лы нан өт кен нәзiк бұ йым тәрiздi, гар мо-
ниялық тұ тас ты ғы мен таң ғал ды ра ды. Қай жа ғы нан айна лып
қа ра са ңыз да, көз тал майды, қа ра ған са йын өзiңiзге белгiсiз
жа ңа қы рын аң ға ра сыз.
Мен Айша бибi ма за рын «шыр қап са лын ған ән» дер едiм.
Ол «қал қып та мыл жи ды», «жү рек тер беп», «ми ды оята ды».
Ға сыр лар бойы пай да ла ны лып ке ле жат қан қа ра пай ым кiр-
пiштi әншi қыл ған қа зақ ше берiн да ныш пан де се бол мас па!
(Шот-Аман Уәли хан)
