104
§66. Әлін біл ме ген әлек
1.
«Өгіз бен ба қа» мы са лын тү сі ніп оқың дар. Ил лю ст ра ция ға қа рап,
өгіз бен ба қа ның
түр-тұл ға сы мен де не кө ле мін са лыс ты рың дар.
Өгізбенбақа
Бір өгіз ай дын шал қар көл ге кел ді,
Жа ға лап су аты бар жер ге кел ді.
Шіл де нің сар ша та мыз ыс тық ке зі,
Бек қат ты қа ны қа шып шөл деп еді.
Су ішіп, көл дің шық ты жа ға сы на,
Мал еді көз то ла тын қа ра сы на.
Ар тық ша бір көл ба қа күн
шіл екен
Сол көл дің ба қа сы ның ара сын да.
Өгіз ді су ға той ған ба қа көр ді,
Се кі ріп көр ші сі не же тіп кел ді.
«Бо ла мын мен де со нау өгіз дей», – деп,
Жел тар тып, ісіп- кеу іп, қар нын кер ді.
Сұ ра ды жол да сы нан: «Тол дым ба?» – деп,
«Өгіз дей анау тұр ған бол дым ба?» – деп.
Өгіз бен еке уі не қа рап тұ рып,
Жол да сы жау ап бер ді сон да бүй деп:
«Өгіз дей бо лу са ған қай да, шы рақ?!
Ара ңыз еке уі ңіз дің тым-ақ жы рақ.
Оны мен бір дей бо лып тол мақ тү гіл,
Қал пың нан ас қан жоқ сың ар ты ғы рақ».
«Қа ра шы, ен ді қан дай бол дым?» – де ді,
«Мі не, мен жа ңа әб ден тол дым», – де ді.
Жол да сы та ғы қа рап де не сі не:
«Қал пын да қа раң ме нен фор мың», – де ді.
Дү ние де мұ нан күн шіл кем-ді ба қа,
Зор лан ды қар нын ке ріп ен ді ба қа.
Шы да май жұ қа қа рын ке руі не,
Жа ры лып сол ара да өл ді ба қа.
Достарыңызбен бөлісу: