4.Топырақ диагностикасының принциптері
Топырақ диагностикасы деп топырақты белгілі бір ережелерге сәйкес жүйелі түрде анықтау мақсатында, яғни оны белгілі немесе басқа белгілі немесе жаңа типке және сәйкес төменгі таксономиялық бірліктерге жатқызу мақсатында сипаттау процесі түсініледі. Қазіргі топырақтануда әлемдік тәжірибеде кейбір компромисстік тәсілдер болған жағдайда топырақ диагностикасының әдістемесіне түбегейлі екі түрлі көзқарас дамыды. Ресейдің топырақтану генетикалық мектебінде топырақ диагностикасы бірнеше принциптерге негізделген, оның негізгі белгілері В.В.Докучаев пен оның жақын шәкірттерінің еңбектерінде тұжырымдалған:
1) профильдік әдіс;
2) кешенді тәсіл;
3) салыстырмалы географиялық талдау;
4) генетикалық принцип. Топырақты диагностикалаудың профильдік әдісін В.В.Докучаев өзінің топырақтану жөніндегі ең алғашқы еңбектерінде кез келген топырақтың генетикалық байланысқан үш А-В-С горизонтынан тұратынын көрсеткен кезде ұсынған.
Топырақты диагностикалаудың профильдік әдісіндегі ең маңыздысы – топырақ профилі әртүрлі кездейсоқ горизонттардың арифметикалық қосындысы емес, біртұтас, біртұтас генетикалық горизонттардың біртұтас кешені, олардың генезисі бойынша өзара байланысты және өзара тәуелді деген іргелі ұстаным. Кез келген топыраққа толық сипаттама беру үшін оның жер бетінен бастап, аналық немесе астындағы тау жынысына дейінгі барлық көкжиектерін зерттеу, сипаттау қажет. Профиль бойынша топырақ қасиеттерінің өзгеруі жалпы топырақ туралы, топырақтың біртұтас табиғи дене ретіндегі қасиеттері туралы түсінік береді. Топырақ диагностикасының кешенді тәсілі топырақ диагностикасы бірқатар қасиеттер мен белгілерді талдауға және сипаттауға негізделген - морфологиялық, физикалық, химиялық, физика-химиялық, биологиялық, агрономиялық, олар тұтастай алғанда топырақтың толық бейнесін береді
(табиғи түрде, Бұл жағдайда әрбір белгі және әрбір қасиет алдыңғы принципке сәйкес топырақ профилі бойынша олардың өзгерістерінде қарастырылады). Бұл диагностиканың дәл объектісі – топырақтың үлкен табиғи күрделілігіне байланысты өз бетінше таңдап алынған белгілердің және оқшауланған топырақ қасиеттерінің бірде-біреуі шешуші мәнге ие бола алмайтындығын білдіреді. Салыстырмалы географиялық талдау топырақ диагностикасында кейбір топырақтарды басқаларымен салыстыру үшін, олардың таралу аймақтары мен топырақ түзілу факторларының кешеніндегі айырмашылықтар немесе ұқсастықтарды ескере отырып кеңінен қолданылады. Бұл топырақ түзілу факторлары теориясына негізделген, топырақ типтері мен өсімдіктердің түрлері, климат түрлері, ауа райы типтері, геохимиялық ландшафт түрлері арасындағы топырақтануда белгіленген тығыз байланыстарға негізделген амалсыз әдіс, бірақ теориялық тұрғыдан әбден негізделген. Ғылымның осы даму деңгейінде топырақтың жеткілікті дәл және практикалық бағдарланған диагностикасы экологиялық тәуелділікті есепке алмай мүмкін емес. Оларды елемеу субъективизмге және елеулі қателіктерге әкелуі мүмкін. Топырақ диагностикасында салыстырмалы географиялық әдісті кеңінен қолдануға мәжбүрлейтін екінші жағдай – қазіргі топырақ түзілу режимдері («топырақ-тіршілік») егістікпен анықталған топырақтың консервативті ерекшеліктерінде («топырақ-жады») әрдайым анық көрінбейді. морфологиялық немесе зертханалық әдістер.аналитикалық зерттеу. Көп жағдайда бірдей, бірақ режимдері әртүрлі топырақтарды әртүрлі диагностикалау және әртүрлі жүйелік топтарға жатқызу керек. Ол үшін бізде екі жол бар: біріншіден, біз ұзақ мерзімді режимдік зерттеулерді белгілей аламыз, содан кейін топырақтың нақты диагностикасын жүргізе аламыз; екіншіден, топырақ режимдері мен топырақ түзілу факторлары арасындағы ғылымда орнатылған байланыстарды пайдалана отырып, белгілі бір режимдерге сәйкес келетін осы факторлар бойынша топырақты диагностикалау. Іс жүзінде екінші әдіс әлдеқайда арзан және сенімдірек болып шығады.
Топырақ диагностикасының генетикалық принципі сол жердің жалпы геологиялық тарихы контекстінде олардың генезисі, қалыптасу және даму тарихымен тікелей байланысты қасиеттер мен белгілерді топырақтарды анықтау және жүйелеу үшін бірінші рет пайдалануды қамтиды. Бұл генезисі мен эволюциясы туралы пайымдаулар үшін нақты негіз болатын даму дәрежесі мен сараланған топырақ профилі, белгілі бір қосылыстардың жинақталуы немесе олардың сарқылу дәрежесі, топырақ түзуші материалдың өзгеру дәрежесі сияқты маңызды генетикалық параметрлерге жатады. топырақтардың. Белгілі бір топырақ процестерінің бағытын анықтау өте маңызды, мысалы, берілген топырақтың тұздану немесе тұзсыздану, сілтілену немесе тұзсыздану, деградация немесе реградация, саздау немесе құмдау және т.б. сатысында екенін анықтау. Топырақтануда осыған байланысты негізделген қорытынды жасау үшін жеткілікті фактілік материалдар, объективті критерийлер. Сипатталған принциптерді дәйекті қолдану, жалпы айтқанда, сәйкес таксономиялық деңгейлерді ескере отырып, топырақ диагностикасының бірқатар практикалық ережелерін тұжырымдауға әкелуі керек. Бұл ғылымның болашақ дамуының мәселесі. Мұндай ережелерді әлі күнге дейін топырақтардың қазіргі таксономиясы мен классификациясын ескере отырып, кейбір таксономиялық деңгейлер үшін ғана тұжырымдауға болады, бірақ барлығына емес. Топырақтың түрін анықтау үшін, яғни оны белгілі бір түрге жатқызу немесе жаңа түрін белгілеу үшін қажет: 1) осы деректерді белгілі топырақ типтерінің құрылымдық схемаларымен салыстыру арқылы топырақ профилінің түрін және оны құрайтын генетикалық көкжиектер кешенін анықтау; 2) осы сипаттаманы белгілі ландшафт түрлерімен салыстыра отырып, оның тарихын ескере отырып, географиялық ландшафттың түрін анықтау; 3) берілген топырақтың географиялық ареалын онымен байланысты топырақ түзуші факторлардың диапазондарына байланысты анықтау; 4) негізгі профиль түзуші жиынтықты және берілген топырақты құрайтын элементар топырақ процестерінің кешенін анықтау; 5) белгілі түрлерімен салыстыра отырып, белгілі топырақтағы заттардың миграциясы мен жиналу түрін анықтау. Осы бес параметрдің кешені топырақтың түрін сенімді түрде анықтауға мүмкіндік береді. Топырақтың түрі мен түрін белгілеу үшін мұндай нақты ережелер мен критерийлер әзірленбеген. Топырақтың фациялық түршелері үшін гидротермиялық режимнің типі критерий қызметін атқарса, әр топырақ типіндегі басқа топшалар үшін өздерінің диагностикалық критерийлері қолданылады деп ғана айтуға болады. Топырақ тектерін кіші типтер ішінде бөлумен жағдай одан да нашар, мұнда да жалпы критерийлер жоқ. Топырақтың түрлері мен түршелерін, сорттарын, кластары мен топшаларын анықтаудың диагностикалық критерийлері айқынырақ, бірақ сонда да олар әр түрлі топырақ түрлерінде бірдей бола бермейді. Мысалы, негізгі топырақ процесінің экспрессия дәрежесі кейбір түрлер үшін типше деңгейінде, ал басқалары үшін - түр деңгейінде қолданылады. Мұның барлығы терең зерттеуді қажет етеді. Сұрақ топырақтану ғылымын дамыту үшін өте маңызды. Докучаев мектебінің топырақ диагностикасының сипатталған әдістемесінен айырмашылығы, АҚШ-тың топырақтанушылар мектебі қазір «диагностикалық топырақ көкжиектері» ұғымына қатысты тәсілді алды. Бұл тәсілге сәйкес ең жоғары таксономиялық деңгейлерде топырақ диагностикасы сол немесе басқа сапалық және сандық тұрғыдан анықталған «диагностикалық» көкжиек немесе көкжиектер қатарының болуы немесе болмауы арқылы жүргізіледі. Төменгі таксономиялық деңгейлерде басқа ғылыми мектептердегі сияқты белгілі бір диагностикалық критерийлер субъективті түрде таңдалады. Жалпы, топырақтануда топырақтың таксономиялық бірліктері нақты бекітілген бірмәнді критерийлер бойынша емес, керісінше белгілі немесе жаңадан сипатталған топырақтарды ажырату үшін белгілі бір критерийлер таңдалатын жағдай қалыптасты. Сайып келгенде, бұл топырақтануда бір ғасырға жуық уақыт бойы ғылыми талқылаулар жүргізіліп келе жатқан қолданыстағы жіктеу схемаларының сәйкессіздігі мен тұрақсыздығына әкеледі және топырақтардың жалпы қабылданған бірыңғай стандартты классификациясы жоқ. Қазіргі жағдай, әрине, ғалымдарды алаңдатып, топырақ таксономиясы саласындағы ғылыми ізденіс бүкіл әлемде жалғасуда. Зерттеудің жарияланған нәтижелері жақын болашақта топырақ таксономиясының негізгі ережелерін, оның ішінде топырақ таксономиясы, диагностикасы және топырақ номенклатурасының принциптерін айтарлықтай қайта қарауды күтуге негіз береді.