14
жаттатудан бастайды. Айналып келгенде бала ережені біліп-ақ тұр, бірақ сөйлеуге дәрмен жоқ.
Оқытушының да, оқушының да қыруар еңбегі тіл үйрету мен тіл үйренуге емес, грамматиканы жаттату
мен жаттауға босқа сарп болуда. Ал бізге болса, қазақ тілін «екінші» (ана тілі емес) тіл ретінде үйрететін
оқу-құралдары, әдістеме мен мұғалімдер керек. Ендеше әрекеттің басы қазақ тілін грамматикасыз
оқытатын оқулықтар, әдістемелер мен мұғалімдер дайындау болу керек.
Алдымен қазақ тілін игерудің деңгейлерінің басын ашып алу керек. Осы орайда қазақ тілін игерудің
(білудің) төрт деңгейін ұсынамыз.
Бірінші,
ауызекі-тұрмыс тілі (разговорно-бытовая речь) яғни бала отбасында, ауыл арасында
достарымен, көрші-қолаңмен (ересектер – жұмыста әріптестерімен) күнделікті тұрмыс мұқтажын өтей
алатындай дәрежеде еркін сөйлей алады. Бұл балалар үшін бар болғаны төрт жағдаят: сабақ (күнде
сабаққа барады, үйде сабақ дайындайды), тамақ (күнде үш-төрт мезгіл тамақ ішеді), киім (мектепке
барарда киінеді, келген соң киім ауыстырады, жатарда-тұрарда киініп-шешінеді), ойын (баланың уақыты
болса да ойнайды, болмаса да ойнайды). Олар – баланың алдынан күнделікті әлденеше рет оралып
кездесіп отыратын, етене таныс жайлар. Балаға етене таныс және күнделікті зәру әңгімелер болғандықтан
есіне тез сақтайды, сол жағдаяттарға орай пайдаланып дағдыланады. Ендеше күнделікті өткен сабақ
өзінен-өзі пысықталып, қайталанып отырады. Күрделі және ойтекті (абстракт) мәтіндер болмауға тиіс.
Достарыңызбен бөлісу: