Тірек-қимыл мүшелер жүйесінің маңызы

Адам қаңқасы
Тірек-қимыл мүшелер жүйесінің маңызы: тірек-
қимыл мүшелер жүйесіне қаңқа мен бұлшықеттер
жатады.
Бірімен-бірі 
дәнекер ұлпалар
(шеміршек пен сүйек)
арқылы байланысқан сүйектерден қаңқа түзіледі.
Қаңқа ағзаның тірегі, ал 
бұлшықеттер
қимыл-
қозғалысты қамтамасыз етеді. Тірек-қимыл
мүшелер жүйесі адамның тік жүру қалпын (пішінін)
сақтайды (омыртқа жотасы мен жамбас
белдеулері). Қаңқа мидан бастап, барлық ішкі
мүшелерге корғаныш қызметін атқарады. Мысалы,
ми
бірімен-бірі берік байланысқан 
ми сауытын
құрайтын сүйектердің ішінде жатады. 
Жүрек
пен
өкпені
кеуде қуысы сүйектері қорғаса, құрсақ
қуысындағы мүшелерді - 
жамбас белдеулері
сүйектері
 корғайды. 
Қаңқаға
 бұлшықеттер бекінеді.
Ағзаның қоршаған орта жағдайларына
бейімделуінің бір белгісі - қимыл (қозғалу). Денені
қозғалысқа келтіретін сүйектер мен бұлшықеттер.
Кез келген қозғалыста (жүгіру, секіру) ағзаның барлық мүшелері сүйекті таяныш
(тірек) етеді. Сүйек кемігінде 
қан жасушалары
түзіледі. Сүйектің құрамында
минералды тұздар
мен микроэлементтер болатындықтан, 
минералды
алмасуға
қатысады.
Адам қаңқасының бөлімдері

Адам қаңқасы бірімен-бірі өзара әр түрлі байланысқан жеке 
сүйектерден
тұрады.
Ересек адамның 
қаңқасында
200-ден астам сүйектер бар. Ағзада болатын барлық
сүйектер пішіні, мөлшері жағынан ұзын сүйектер, қысқа сүйектер, жалпақ сүйектер
деп бөлінеді.
Ұзын сүйектерге қол-аяқты құрайтын жіліктер жатады. Ұзын сүйектердің жілік майы
толтырып тұратын ортаңғы бөлігі қуыс болғандықтан, 
түтікті сүйектер
деп те
атайды.
Жалпақ сүйектердің ұзындығы мен ені әр түрлі. 
Жауырын
, 
бассүйек
, 
қабырға
, 
төс
,
жамбас сүйектері
- жалпақ сүйектер.
Қаңқа - тұлға, бассүйек, иық белдеулері мен 
қол сүйектері
және жамбас белдеулері
мен аяқ сүйектері деп бөлінеді.
Тұлға қаңқасы - омыртқа жотасы мен қабырғалар және төссүйектен тұрады.
Омыртқа жотасы
 - тұлғаның негізгі тірегі. Адамда омыртқалардың саны 33-34, олар: 
7
мойын омыртқа
; 
12 арқа омыртқа
; 
5 бел омыртқа
; 
5 сегізкөз омыртқа
; 
4-5 құйымшақ
омыртқалар
.
Омыртқаның құрылысы - әр омыртқаның денесі мен доғасы болады. Омыртқа
доғасының көптеген (бір арқа, екі бүйір, екі үстіңгі және екі астыңғы буындық)
қанаттары бар. Омыртқа доғасы иіліп, денемен тұтасқан. Омыртқалардың дәл
ортасындағы кең қуыста жұлын орналасады. Мойын омыртқалардың пішіні жағынан
басқа омыртқалардан біршама айырмашылықтары бар: омыртқа денесі кішілеу,
бірінші мойын омыртқаның (ауыз омыртқа) денесі болмайды, ортасындағы қуысы
үлкен әрі үшбұрышты. Мойын омыртқаларының біріншісі бассүйекпен байланысып,
басты бұруға қатысады. Денеге күш түсуіне байланысты 3-мойын омыртқадан
бастап 7-омыртқаға дейін пішіндері сәл өзгереді. Омыртқа денесі ұлғайып, арқа
өсіндісінің ұшы (7-омыртқадан басқасы) екіге ажырап ашаланады.
Арқа омыртқалары
мойын омыртқаларынан ірілеу, арқа өсіндісі көлбеу орналасқан.
Бүйір өсінділерінде және омыртқа денесінде қабырғалар бекінетін шеміршекті буын
ойықтары болады. Арқа омыртқалар қабырғалармен байланысады.
Бел омыртқалары
басқа бөлімнің омыртқаларымен салыстырғанда денесі жалпақ әрі
үлкен. Арқа қанаттары да жуан, бұл бел бөлімінің көбірек қозғалуына әсер етеді. Бел
омыртқаларына дене салмағының күші көбірек түседі. Тік жүруіне байланысты
адамның омыртқа жотасы иілімдер түзеді, оның екеуінің дөңесі - мойын және бел
лордозы алға қарай бағытталған. Иілімдердің болуы адамды басқа омыртқалы

жануарлардан ерекшелейді және олар денені тік ұстап, еркін қозғалуды, тепе-теңдікті
сақтауды қамтамасыз етеді. Омыртқалар арасында серпімді омыртқааралық
дискілер орналасқан. 
Сегізкөз омыртқалары
бірімен-бірі қозғалмастай тұтасып
кеткен. Пішіні үшбұрышты, ішке қараған беті сөл иіліңкіреп, ойықтау болып келеді.
Ойыс жағынан сегізкөз омыртқаларының тұтасып кеткен іздері 4 көлденең бұдыр
сызық болып анық көрініп тұрады. Сегізкөз омыртқаларының 4 жұп тесіктерінен
жұлын жүйкелерінің тарамдалған ұштары шығады.
Құйымшақ омыртқалар қалдық ретінде тұтасып кеткен. Тек бірінші омыртқада
омыртқаның кейбір белгілері ғана сақталған. Қалғандары біртіндеп кішірейген.
Барлық омыртқалар бірімен-бірі 
шеміршектер
, 
бұлшықеттер
, 
сіңірлер
арқылы
байланысып, омыртқа жотасын құрайды. Омыртқа жотасы - тұлғаны алға, артқа,
бүйіріне қарай иіп-қозғалту арқылы түрлі қимылға келтіреді.
Омыртқа жотасы
төрт жерінен алға және артқа қарай иіледі. 
Мойын
мен 
бел
омыртқалардың тұсында екі иілім алға қарай иілген. 
Арқа
мен 
сегізкөз
омыртқаларының тұсында екі иілім артқа қарай иілген. Жаңа туған нәрестенің
омыртқа жотасы түзу, иілімдері болмайды. Нәрестенің мойны қатқанда - мойын,
отыра бастағанда арқа иілімі білінеді. Қаз тұрып жүре бастағанда бел мен сегізкөз
омыртқаларының тұсындағы иілімдер байқалады. Иілімдер 18-20 жаста толық
қалыптасады. Омыртқа жотасының иілімдері кеуде, жамбас қуыстарының мөлшерін
кеңейтеді. Иілімдер дененің тепетеңдігін жеңілдетіп, жүгіріп, секіргенде серпімділікті
күшейтеді. Бұл омыртқалардың бірімен-бірі жалғасқан жеріндегі шеміршектердің
созылғыштық қасиетіне де байланысты. Омыртқа жотасының алға және артқа
қарай иілімдері адамның тік жүруіне байланысты қалыптасқан. Бұл - қалыпты
құбылыс. Ал омыртқа жотасының бір бүйіріне қарай иілуі бұзылғанда сколиоз (грекше
- қисаю, иілу) ауруы пайда болады.
Омыртқа жотасының бір бүйіріне қарай қисаюының негізгі себептері:
орындықта түзу отырмау;
жазу үстелі мен орындық биіктігінің сәйкессіздігі;
көбіне бір қолымен ауыр жүк көтеру;
сүйектер мен бұлшықеттердің нашар дамуы және т. б.
Омыртқаның иілуі