Список литературы:
1
Исенова Ф.К. Учебно-методическое пособие по изучению дисциплины «Академическое письмо
и чтение» (модуль 2 «Научная ориентация»). – Астана: Изд-во КазГЮУ, 2015. – 108 с.
2
Короткина И. Б. Возможности использования зарубежного опыта развития академических
языковых навыков в российском образовании // Вестник Московского государственного
областного педагогического университета. – 2009. – № 4. – C. 81-84.
3
Короткина И. Академическое письмо: учебно-методическое пособие для руководителей школ и
специалистов образования. Lap Lambert Academic Publishing. 2011. – 175 c.
4
Маптыненко О.О. Методические рекомендации по развитию академической мобильности
студентов и преподавателей в вузе / О.О. Мартыненко, Н.В. Жукова, П.С. Красовский. – 2007. –
196 с.
5
Бордовская Н.В. Гуманитарные технологии в вузовской образовательной практике: теория и
методология проектирования: Учебное пособие. – СПб.: ООО «Книжные Дом», 2007.
6
Миронов Е.В. Формирование академической грамотности студентов: опыт факультета
государственного управления // Высшее образование в России. 2013 №7. С. 102-104.
205
УДК 612:37.014.1:378.147
Ахметвалиева Ида Николаевна
К ВОПРОСУ ОБ ИСПОЛЬЗОВАНИИ МЕТОДА ПРОЕКТОВ В РАМКАХ
ВНЕДРЕНИЯ МОДУЛЬНОЙ СИСТЕМЫ ОБУЧЕНИЯ В ВЫСШЕЙ ШКОЛЕ
Аннотация
Данная статья посвящена рассмотрению метода проектов в рамках внедрения
модульной системы обучения в высших учебных заведениях. В работе обозначены основные
исторические этапы становления метода, приводится примерный алгоритм работы над
проектом, рассмотрены некоторые особенности реализации метода проекта в КазГЮУ.
Ключевые слова: метод проектов, инновационные педагогические технологии,
модульная система обучения.
Аңдатпа
Бұл мақала жоғары оқу орындарында модульдік жүйені енгізу аясындағы жобалар
әдісіне арналған. Жұмыста әдіс қалыптастырудың негізгі тарихи кезеңдері, жобамен жұмыс
істеудің алгоритмі, жоба әдісінің ҚазГЗУ-де жүзеге асырылуының кейбір ерекшеліктері
қарастырылады
Тірек сөздер: жобалар әдісі, инновациялық педагогикалық технологиялар, модульдік
оқыту жүйесі.
Summary
This article deals with the method of projects in the framework of the implementation of the
modular system of teaching in higher education. The paper outlines the key historical stages of
development of the method, provides an exemplary flow of the project, and discusses some features of
the implementation of the project method in KazGUU.
Key words: method of projects, innovative educational technology, modular system of
education.
Переход на новую парадигму образования требует модернизации традиционной
педагогической системы, предусматривающей внедрение новых технологий обучения,
проведение организационной и учебно-методической перестройки образовательного процесса
в целом. Несмотря на то, что теоретические подходы к сфере педагогических технологий,
обеспечивающих реализацию новых подходов к целям образования, хорошо известны,
практические методики их освоения, адекватные современному состоянию образования и
позволяющие перейти к новой педагогической системе, явно недостаточны.
Современный мир диктует условия, при которых организации педагогического
процесса на всех уровнях ориентируется на задачи, которые базируются на оптимизации
образовательной деятельности и создании условий для стимулирования интереса учащихся к
изучаемым областям науки. Большая роль уделяется и формированию умения самостоятельно
добывать, анализировать информацию, применять ее на практике, соотносить знания,
полученные в ходе изучения различных предметов, выделять в них общее и частное. По
мнению таких исследователей, как Е. С. Полат, К. Н. Поливанова и др. одним из путей
решения данных задач является введение в образовательный процесс метода проектов [4, 5].
Метод проектов в общем смысле представляет собой совокупность приемов, операций
овладения определенной областью практического или теоретического знания. Организация
деятельности учащихся в рамках данного метода предполагает приобретение как
теоретических знаний, так и практических навыков в процессе поэтапной работы над
созданием проекта.
Термин «проект» непосредственно в сфере педагогической деятельности был введен
американским философом и педагогом Д.Дьюи. Метод проектов предполагал выстраивание
обучения на активной деятельности учащегося с опорой на его личные интересы в
приобретаемых знаниях, что предполагает наличие в том числе и практической пользы для
206
участников образовательного процесса в реальной жизни. Об этом факте упоминает
Е. С. Полат, отмечая, что метод проектов еще назывался методом проблем, так как «для
достижения образовательной цели Д. Дьюи предлагал брать из жизни проблемы знакомые и
значимые для учащихся, при разрешении которых им необходимо использовать уже
полученные знания и приобретать новые недостающие для достижения цели проектной
деятельности» [5].
В
соответствии
с
одним
из
основополагающих
компонентов
повышения
эффективности обучения, а именно мотивацией учащегося к познавательной деятельности и
личным достижениям, в рамках внедрения инновационной модульной системы обучения в
Казахском гуманитарно-юридическом университете при освоении одного из учебных модулей,
включающего такие учебные дисциплины, как философия, информатика, академическое
чтение и письмо, а также русский язык, был введен метод проектов. Сущность модульного
обучения заключается в относительно самостоятельной работе обучаемого по освоению
программы, составленной из отдельных модулей. Понятие модуля представляет собой
структурированный учебный материал предметного содержания, обладающий целостностью и
представляющий собой некоторую завершенную совокупность материала по определенному
вопросу. Отношение одного модуля к другим модулям синтезируется в модульных программах
учебных дисциплин.
Будучи одной из современных инновационных педагогических технологий, метод проектов
представляет собой совокупность приемов, действий студента для достижения поставленной
задачи по решению определенной проблемы, значимой для него и оформленной в виде
продукта исследовательской разработки. Основная цель и особенность использования метода
проектов в рамках модульной системы образования состоит в предоставлении студентам
возможности самостоятельного приобретения знаний в процессе решения практических задач
или проблем, требующих интеграции знаний из различных областей.
Работа студентов в рамках метода проектов строится на основе трех основных
признаков, которые были унаследованы после Римской Академии, где метод проектов
внедрялся еще с XVI века:
ориентация на учащихся, означающая получение знаний в ходе самостоятельного и
ответственного осуществления проекта;
ориентация на действительность, выражающаяся в разработке практической задачи в
условиях, близких к реальной жизни;
ориентация на продукт, предусматривающая применение знаний различных областей
наук для достижения запланированного результата.
Рассмотрение метода проектов как инновационного стоит считать относительным
ввиду давней истории появления этого метода. Ведь еще в 1905 году в соседней России
появилась небольшая группа педагогов под руководством С.Т. Шацкого, которая среди прочих
образовательных методик пыталась внедрить и метод проектов. В начале 20-х гг. XX века
данный метод был освоен советскими педагогами (Е.В. Игнатьев, Н.К. Крупская, В.Н.
Шульгин и др.). Но тогда внедрение данного метода привело к падению качества обучения.
Среди причин этого выделяют: отсутствие подготовленных педагогических кадров, способных
работать с проектами, слабую разработанность методики проектной деятельности и др. [5]. В
1931 последовал запрет на использование метода проектов в школе. После 60-х годов интерес к
методу проектов стал возрождаться в разных странах.
Суть метода проектов, реализуемого в КазГЮУ, заключается в стимулировании
интереса студентов к определенным проблемам, предполагающим владение определенной
суммой знаний и через проектную деятельность предусматривающим решение этих проблем,
умение практически применять полученные знания, развитие рефлекторного мышления. Метод
проектов представляет возможность создать условия для самопознания, самореализации и
рефлексии студентов, а именно возможности найти себя, определить природу своих умений и
навыков.
Метод проектов позволяет обеспечить рациональное сочетание теоретических знаний
и их практическое применение для решения конкретных проблем. Проблема устанавливает
207
цель мысли, а цель контролирует процесс мышления. «Все, что я познаю, я знаю, для чего это
мне надо и где и как я могу эти знания применить» – это основной смысл метода проектов [2;
3]. Метод проектов является активным механизмом мотивации познавательной деятельности.
Он позволяет оптимально сочетать индивидуальные и групповые методы обучения. Работа над
проектами предполагает именно групповую исследовательскую работу. Команды по работе
над проектами формируются в составе от 3 до 5 человек. Ниже приведен примерный план
работы студентов над модульным проектом.
Этапы работы студентов над проектом
Стадия работы
Содержание работы
Подготовка: формирование
творческих групп
Определение темы и целей проекта.
Планирование
1) поиск источников информации;
2) выбор способов сбора и анализа информации;
3) распределение обязанностей между членами группы.
Исследование
Сбор информации. Основные инструменты: интервью,
опросы, наблюдения, эксперименты.
Формулирование выводов
Анализ полученной информации и данных.
Формулирование выводов.
Защита
Устное выступление, сопровождаемое компьютерной
презентацией
Оценка результатов и
процесса
Участвуют в оценке путем коллективного обсуждения и
самооценок.
В высшей школе традиционно используются исследовательские проекты студентов
различной степени глубины и сложности. К данным проектам относится подготовка реферата,
написание курсовых и дипломных работ. Поскольку в российской педагогике начиная с 30-х
гг. ХХ в. идеи Д.Дьюи и его последователей подвергались жесткой критике, заданные виды
исследовательской работы не относились к методу проектов, но, по сути, они представляют
собой проект, к которому предъявляется ряд требований: наличие значимой в
исследовательском, творческом плане проблемы, требующей интегрированного знания,
исследовательского поиска для ее решения; практическая, теоретическая, познавательная
значимость
предполагаемых
результатов
исследовательской
деятельности;
активная
самостоятельная
или
коллективная
исследовательская
деятельность
учащихся;
структурирование содержательной части проекта (с указанием поэтапных результатов);
использование исследовательских методов, предусматривающих определенный алгоритм
(определение проблемы, формулировка темы, постановка цели и выделение задач для ее
достижения, выдвижение гипотезы, определение методов исследования и его базы, работа с
теоретическими материалами, апробация полученных знаний в практической деятельности,
сбор, систематизация и анализ полученных в ходе проектной деятельности данных, подведение
итогов, их оформление и презентация, выдвижение новых проблем исследования) [5].
Внедрение метода проектов в образовательный процесс КазГЮУ нацелено на
подготовку учащихся к более высокому уровню проектной деятельности студентов –
написанию курсовых и дипломных работ. Характерной чертой организации исследовательской
деятельности студентов при подготовке проектов является то, что преподаватель выполняет
исключительно
функцию
консультанта,
сопровождающего
самостоятельную
работу
учащегося. Результаты работы студентов в обязательном порядке представляются на
публичной защите, которая определяет итог работы обучающихся в рамках изучения
предложенного им модуля.
Несмотря на перспективы метода проектов, его осуществление имеет ряд минусов,
которые отмечают как студенты, так и преподаватели. Среди них:
отсутствие у педагогов практических навыков к реализации данного метода;
208
отсутствие индивидуализированной методики проектной деятельности у конкретного
педагога;
непродуманное включение методов проектов в учебную программу;
чрезмерная сосредоточенность на методе проектов в ущерб другим формам обучения;
нечеткость критерия оценки отслеживания результатов работы над проектом;
невозможность оценить реальный вклад каждого участника группового проекта;
недостаточность исследовательских навыков у студентов первых курсов университета.
Безусловно, практическая значимость внедрения метода проектов в модульную
систему обучения очень велика, что подтверждают отзывы студентов, фактические данные об
их успеваемости. Несмотря на то, что современная образовательная система не может
полностью перейти на обучение, основанное на методе проектов, использование данной
технологии при организации модульного обучения обладает неограниченными возможностями
в формировании портрета современного студента, а также подготовке учащихся к реализации
полученных в ходе учебного процесса знаний на практике.
Список литературы:
1.
Багдасарьян Н.Г., Матяш Н.В., Пахомова Н.Ю. Инновационные педагогические
технологии. Проектное обучение: учеб. пособие для студ. учреждений высш. проф.
образования. – М.: Издательский центр «Академия», 2012. – 160 с.
2.
Гулакова М.В., Молдавская Е.Э., Сост. А.П. Чернявская, Трещев А.М., Харченко Г.И.
Проблема формирования проектной компетентности студентов вуза. – Ярославль: изд-во
ЯГПУ им К.Д. Ушинского.
3.
Иванченко Г.В., Кларин М.В., Свит Т., Семкин Б. Инновационные модели обучения в
зарубежных педагогических поисках. – М., Арена, 1994.
4.
Полат Е. С.
Метод
проектов
[Электронный
ресурс].
–
Режим
доступа:
http://distant.ioso.ru/project/meth%20project/metod%20pro.htm
5.
Поливанова К. Н. Проектная деятельность школьников: пособие для учителя. – М.:
Просвещение, 2008. – 192 с.
ОӘЖ 811.512.122'373
М.М. Қайыпбаева, С.Т. Қадыр
ҚАЗАҚ ТЕРМИНОЛОГИЯСЫНЫҢ ӨЗЕКТІ МӘСЕЛЕЛЕРІ
Аңдатпа
Мақалада қазіргі қазақ терминологиясының өзекті мәселелеріне шолу жасалған.
Халықаралық терминдер мен қазақ тілінде баламасы бар терминдердің халық тұрмысындағы
қолданысының ұтымды және сәтсіз жақтары баяндалған. Терминдерді қазақшаландырудың
тілге тигізетін пайдасы мен кемшін тұстары жайлы мәліметер қамтылған.
Тірек сөздер: терминология, халықаралық термин, білікті маман, тарих, ғылым,
прогресс, ұтқыр тіл.
Аннотация
В данной статье рассматриваются актуальные проблемы казахской терминологии.
Описаны положительные и отрицательные стороны использования международных
терминов и их дефиниций на казахском языке. Наряду с этим дается информация об
эффективности перевода терминов на казахский язык и некоторых его недостатков.
Ключевые слова: терминология, международный термин, выдающийся специалист,
история, наука, прогресс, ораторская речь.
Summary
This article deals with topical issues of Kazakh terminology. Describes the positive and
negative aspects of the use of international terms and their definitions in the Kazakh language. At the
209
same time provides information about the effectiveness of the transfer terms in the Kazakh language
and some of its shortcomings.
Key words: terminology, international term, outstanding expert, history, science, progress,
oratorical speech.
Халқымыздың тілге кедей емес екендігі баршаға аян. Халқымыздың тілдік қоры, оның
ұлан-ғайыр мүмкіндігі мен баға жетпес байлығын ауызбен айтып жеткізу қиын. Тіл байлығы
рухани байлық. Ол әр халықтың әдебиеті мен мәдениетінің шарайнасы екені даусыз. Осы
байлықты сақтап, оның одан әрі өрісін кеңейтіп, өркендете дамыту келешек иелері – біздің
еншімізге тиеді. Ал сол еншімізге тиген алтынның қадіріне жете алып жүрміз бе деген сұрақ
көкейді мазаламай қоймайды екен. Әр тармағы өзінше бір ғылым болған қазақ тілінің бір
саласы – терминология.
Жалпы тіл қашанда жанданып, жаңарып отыратын құбылыс. Соған сай терминалогия
да уақыт заман талабына сай дамып өсіп отыратын, ұдайы зерттеуді қажет ететін маңызды
ғылым саласы. Тарихқа көз жүгіртсек қазақ тілінде термин жасау қағидаттарын
алғашқылардың бірі болып зерттеген Ахмет Байтұрсынұлы болатын. Одан бертін келе бұл
салаға еңбек сіңірген ғалымдар ретінде Қ.Жұбанов, Ә.Қайдар және Ш.Құрманбайұлыларды
атауға әбден болады. Бұл ғалымдар қазақ терминологиясын зерттеуге елеулі үлес қосып, өз
қағидаларын орнықтырып және сол қағидалар негізінде термин жасауды ұсынған болатын.
Өкінішке орай, қазіргі таңда термин жасау саласында терминалогиялық талаптарға сай
жасалған, білікті мамандардың қолынан туған дүниелер мен қатар сапасы сын көтермейтін
терминдік сөздіктер де аз емес. «Термин жасау – тек басқа тілден енген термин сөзді аудару
немесе қандайда бір сөзді сол бетінше қабылдай салу емес, оны дұрыстап талқылай отырып
артық-кемін анықтап, мәдени және тәрбиелік жақтарын саралай келіп ұтымды терминді ғана
қолданысқа енгізу болмақ», – деген екен Б.Мұсабеков өзінің «Ұтымды термин – ұтқыр тіл»
мақаласында [1, 4-5].
Жалпы аударма жасағанда сөздердің терминдік мағынасы жоғалып немесе ол өзінің
түпкі мағынасынан ауытқып кетуі жиі кездесетін құбылыс. Мысалы: «Заработанная плата»
деген орыстың сөзін «еңбекақы» деп қолданудың орнына «жалақы» деп аударушылық бар.
Жалақы жалданып жұмыс істейтін жұмыскерлердің ақысы болса, мемлекеттік неболмаса басқа
салада жұмыс жасайтын қызметкерлерге ол термин «еңбекақы» деп қолданылады. Сондықтан
бұл жерде «Заработанная плата» термині өз мағынасында дөп басып аударылып тұр деу қиынға
соғады. Сол сияқты қазіргі қолданыстағы «қант диабеті» дегеннің орнына сусамыр,
акционерлік қоғам дегенге жарналы серіктік, «оптом продавать» тіркесінің баламасы ретінде
«көтерме сауда емес», «топтап сату», «соавтор» баламасы ретінде «қолсерік», «прогресс»
баламасы ретінде «үдеу», «регресс» баламасы ретінде «кер кету» сөздерін алуға болатын
сияқты.
Термин жасау екінің бірінің қолынан келе беретін оңай жұмыс емес. Бұған асқан
жауапкершілікпен, дәлдікпен қарау керек меніңше. Шет елден енген термин сөздерді өзіміздің
ұлттық нақышымызға, сөйлеу мәнерімізге, жалпы менталитетімізге сай ұтымды жасап аудара
білуіміз керек. Сонда ғана ол халық арасында жеңіл қолданысқа түсіп, толыққанды сөз ретінде
өмір сүре бастайды.
«Жалпы ереже бойынша, нормативтік ұғымды неғұрлым толық білдіретін термин –
жақсы термин, ал ұғымның шынайы мағынасын тұмшалайтын термин – сәтсіз термин», - деген
екен Д.Омашұлы [2, 1-3]. Бұл жерде мағынасын тұмшалайтын терминдер деп шет елден енген
сөздерді қазақшаландыруда кеткен сәтсіздіктер туралы сөз еткіміз келіп отыр. Халықаралық
терминдер қарапайым халыққа түсініксіз деген сылтауды тілге тиек етіп бәрін төл тілімізге сай
өзгертеміз деген ұранның кей сөздерге кері әсері тиіп жатыр. Бұл жерде біз терминдерді
жапатармағай қазақшалай берсек кейбір термин сөздер өздерінің түпкі мағынасынан ауытқып,
қулаққа жағымсыз, тілге тосын болып келетініне көз жүгірттік пе екен. Мысалы қазіргі таңда
баспасөз беттерінде: «радионы» – «үнжария», «психологияны» – «жан жүйесі», «геометрияны»
– «пішіндеме», «рецептті» – «шипашақ», «сейфті» - «зіл жәшік», «директорды» – «мүдір»,
«лифтті» – «жедел саты» деп аударып қолданушылық құлаққа тосын естілетін дүние. Өзіміз
210
жоғарыда айтып кеткен «жедел сатыға» яғни «лифтке» байланысты өзінің қарсылық пікірін
Әбіш Кекілбайұлы да айтып өткен болатын. «Лифт орыстың тұрмыс – тіршілігіне ене бастаған
кезде орыс патриоттары «быстроподниматель» деп атаған. Бірақ, орыс тілінің жанашырлары
лифт шіркіннің көтерумен қатар төмен түсіретін де құрал екенін ойластырмағанын кейін біліп
«лифт» сөзін өзгеріссіз алыпты. Сол секілді біз де «лифтті», «жедел саты» деп алдық делік.
Яғни бұл сөз өзінің мағынасына тән нормативтік жүкке ие болды. Осы техникалық құралды
жөнге келтіру барысында әртүрлі дау туады. Дауды өз пайдасына шескісі келген тарап: «Осы
құрылғының ішінде не сыртында саты бар ма? Саты жоқ жерде неге «жедел саты» деп жұртты
шатастырасыз? Сіздің айтып тұрғаныңыз - эскалатор менің жұмысыма оның қатысы жоқ деп
жалтарса, дауды шешетін құзіретті лауазым иесі оған қарсы уәж айта алмайды. Содан кейін
қазақша заңды үстелдің суырмасына салып тастап, орысша заңмен жұмыс істеуге мәжбүр
болады», - деген тұжырымдамасы өзіміз жоғарыда айтып өткен сәтсіз термин категориясына
айқын мысал болып тұрғандай [3, 7 ].
Мінекей сәтсіз аударылған термин құмалақтай болып жүрсе де бір қарын майды
шірітер салмағы бар екенін аңғардық. Себебі, сол термин бүкіл заң актілерінде, баспасөз
беттерінде, кітап, оқулықтарда басылып өзінің қателігімен біраз дүниені жоққа шығаруы
мүмкін. Осындай сәтте халықаралық қолданыстағы сөздер мен халық санасына сіңіп кеткен
терминдердің бұрмаланусыз қалғаны дұрыс та шығар деген ой келеді. Тағы бір мысал
«стоматология» - гректің stoma [stomas]-рот, logos+ «понятие», «учение» деген сөздерінен
шыққан. Яғни, сөзбе – сөз ауыз+тану болады. Ал енді пайымдай келе кісі аузын емдетуге емес,
тісін емдетуге дәрігерге барады. Бірақ тіс деген сол ауыз қуысының ішінде орналасқан және
ауызға тікелей қатысы бар адамның мүшесі болып табылады. Оның үстіне ауыз қуысында
тістен де басқа емдеуді қажет ететін ағзалар бара екені мәлім. Бұл ғылымды басқа ғылымдар
секілді (Саясаттану, әлеуметтану, мәдениеттану, қоғамтану) секілді – тану қосымшасы арқылы
ауызтану немесе тістану деп термин ретінде енгізсек құлаққа тосын естілетін дүние болып
шыға келеді. Оның үстіне бұл термин халық арасында қолданысқа түспейтін жұтаң сөз боп
қалары анық. Себебі науқастың тіс дәрігеріне баратын кезде, «тістануға» немесе «ауызтануға»
бара жатырмын деп айтуы екіталай. Оған ең оңайы стоматология деп атай салу. Бұл сөз әрі
түсінікті, әрі жағымды.
Демек, осындай халықаралық қолданыстағы сөздердің баламасын табудың кей
сәттерде қажеттігін көрмейміз. Ал егер мүмкін болса бұл сөзді әлі де зерделеп кемеліне жеткізу
керектігін айтқымыз келеді. Дәл осылай жылжи беретін болсақ басқа саладағы сөздер де өз
кезегінде тиісінше аударылуын талап етуіміз қажет. Тисе терекке, тимесе бұтаққа деп бірін –
алып, бірін – тастап кете беруге біздің хақымыз жоқ. Ал енді сіз спорт терминдеріне қатысты
спорттық ойындардың атауларын өзгертуге, баламасын табуға тырыстыңыз ба? «Бокс, шайба,
штанга, кикбоксинг, хоккей, самбо, гимнастика, гольф» сөздерін қалай аударар едік. «Гольф» -
алыстағы тесікке допты түсіру деген шұбалаңқы анықтамадан кандай ықшамдалған термин
тууы мүмкін. Одан да оны өзінің туған атауы «гольф» деп қалдырып халықаралық термин
ретінде қолдана беру ең дұрыс шешім болса керек. Әр сөзімізге бір дәлел айтсақ артық болмас.
Терминология саласының қалыптасып зерттелуіне атсалысқан ғалымдардың бірі Қ.Жұбанов
та: «Қазақ тілінде термин жасау қағидаттарында» ұсынған екінші аспектісінде, яғни: «Ұлт
тілдерінде аударылатын халықаралық терминдер қазақ тіліне аударылсын. Егер қазақ тілінде
баламасы болмаса немесе баламасы түсініксіз болса, онда тиісті орыс сөзі қабылдансын», –
деген тұжырымдамасы біздің сөзімізге дәлел болып тұрғандай [4, 92-97].
Халықтың қолданысында біршама орын алып, тілге жеңіл, жүрекке жылы тиетін
халықаралық терминдерді өзгеріссіз қолдану дұрыс шешім секілді. Бұл шешімді сонау
жиырмасыншы ғасырдың бірінші жартысында мақұлдаған М.Жұмабаевтың «Педагогика»
оқулығындағы: «Таза орыс сөздері қазақшаға айналдырылды. Ал енді «жиһан тілі» болып
кеткен шет сөздерді қазақшаға аударам деп деп азаптануды тиісті таппадым»,- деген пікірінен
өз шешімімізге қолдау табамыз [5, 31].
Қорыта айтқанда, қандай термин, қандай балама болмасын ең бастысы оның
өміршеңдігі. Терминдер өзіміздің төл тілімізге сай жасалып, қолданысқа сіңіп жатса несі айып.
211
Сондықтан, қай салада болмасын термин жасау жұмысының артында оны қолданысқа енгізу
мен қалыптастыру жұмыстарының тұрғаны сөзссіз демекпіз.
Достарыңызбен бөлісу: |