6. Нәруыз ерітінділерінің коллоидты қасиеттері. Нәруыз ерітінділерінің тұрақтылығы неге байланысты?
жүктеу/скачать 16,07 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 18. Гистондар, қасиеттері, маңызы, аминқышқылдық құрамының ерекшелігі, ағзада таралуы.
- 31. Липопротеиндер, құрылысы, маңызы, өкілдері.
- 47.Фермент активтілігіне орта рН-ң, субстрат пен фермент концентрациясының әсері.
|
6.Нәруыз ерітінділерінің коллоидты қасиеттері. Нәруыз ерітінділерінің тұрақтылығы неге байланысты? Коллоидты қасиеттері: -диффузия жылдамдығының баяу болуы; - жартылай өткізгіш мембранадан өтпеуі; - ерітінділердің тұтқырлығы; - гель түзуі; -нәруыз молекуласының беткі қабатында заряды және оны қоршап тұратын гидратты қабаты бар, бұл –тұрақтылық факторлары. Белоктардың ерітінділерде тұрақтылығы неге неізделген? Белок молекуласының беткі қабатында заряды және оны қоршап тұратын гидратты қабатының болуына байланысты белоктар ерітінділері тұрақты болады. Оларды тұрақтылық факторлары деп атайды. Егер тұрақтылық факторларының бірін жойса, белок тұнбаға түседі. Белок заряды жойылса, гидратты қабатынан айырылып, белоктардың ерігіштігі нашарлап, тұнбаға түседі. Белоктарды нейтрал тұздар да тұнбаға түсіре алады. 18. Гистондар, қасиеттері, маңызы, аминқышқылдық құрамының ерекшелігі, ағзада таралуы. Гистондар — хроматинде кездесетін ақуызар. Аргинин мен лизинге бай, сондықтан сілтілік қасиеті бар. Молекула саны 11000— 21000. Хроматин құрылымы тұрақтылығын сақтайды, нуклеин қышқылдарын түзуде реттеушілердің бірі болады, мембраналардың жоғары молекулалы қосылыстарды өткізу қабілетін жоғарылатады. Қасиеттері Бұл ақуыздар негіздік қасиет көрсетеді, олардың құрамына негізінен лизин мен аргинин (20-30%) кіреді. Гистондар екінші реттік құрылым ғана түзеді, олардың молекулалық салмағы жоғары емес (11000-24000) құрамындағы лизин мен аргининнің сандық мөлшеріне байланысты, гистондардың бес түрі белгілі: H1, Н2а, Н2в, Н3, Н4. 31. Липопротеиндер, құрылысы, маңызы, өкілдері. липопротеидтер - бұл негізінен липидтер мен тасымалдау қызметін атқаратын ақуыздар қоспасынан тұратын бөлшектер. Липопротеидтердің көп бөлігі олардың адам денсаулығымен байланысына байланысты зерттеледі, осыған сәйкес клиникалық өзектілігі бар төрт түрі анықталды, олардың әрқайсысы әр түрлі физиологиялық қызметтері бар: хиломикрондар, өте төмен липопротеидтер тығыздығы, тығыздығы төмен липопротеидтер және жоғары тығыздығы бар липопротеидтер.Осы мағынада плазмадағы липопротеидтер адам үшін үлкен маңызы бар патологиялық процестермен, мысалы, артериосклероз және коронарлық артерия аурумен тығыз байланысты. липопротеидтер дегеніміз - сфералық құрылымдық морфологиясы бар бөлшектер, өйткені олар іс жүзінде липидтер мен ақуыздардың күрделі мицеллалары болып табылады, оларда липидтердің гидрофобты немесе аполярлық аймақтары орталықта бір-біріне қарайды, ал гидрофильді немесе полюстер су ортасымен байланыста бетіне шығады. 47.Фермент активтілігіне орта рН-ң, субстрат пен фермент концентрациясының әсері. Ферментативтік реакцияның жылдамдыгына орта рН-ның acepi. Көптеген ферменттер ушин ортаның оптималды рН= 4-7 аралыгында болады. Бул аралықта ферменттің субстратка ынтыктыгы жогары болады жэне субстраттың өлшем мен ферментке диссоцияциялануы да максималды болады. Ферменттер ИЭН-де максималды белсенділік керсетеді Ортаның рН-н өзгерте отырып реакцияның жылдамдыгын өзгертуге болады. Ферментативтік катализдің жылдамдыгына субстрат пен фермент-тің концентрацияларының әcepi. Субстраттың концентрациясының жогарылауынан реакция жылдамдыгы алгашкыда артады, ceбeбi ферменттің активті орталықтары субстратпен толтырылады, ал субстрат концентрация жогарылаганда, 99 ферменттің актива орталыгы толык каныккандьщтан, реакция жылдамдыгы озгермейдг Реакция жылдамдыгыныц фермент концентрациясына тәуелділігі тура пропорционал артады. Ceбeбi ферменттің концентрациясы арткан сайын оның активті орталықтары да көбейеді жүктеу/скачать 16,07 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|