9-Билет 1 Қан сарысуының ферменттері. Трансаминазаларды, креатинкиназаны және альфа-амилазаны анықтаудың диагностикалық маңызы. Қан сарысуында ферменттердің екі тобы бар:1. Плазмаға енетін және ондағы белгілі бір қызметтерді атқаратын ферменттер шын мәнінде плазмалық ферменттер болып табылады. Плазмада олардың белсенділігі мүшелерге қарағанда (церулоплазмин, псевдохолинестераза, липопротеин-липаза, қан ұю жүйесінің ақуыздық факторлары, фибринолиз және кининогенез, ренин) әлдеқайда жоғары. Бұл ферменттердің плазмадағы белсенділігінің төмендеуі жасушалардың синтетикалық қабілетінің төмендеуін немесе қан плазмасында ингибиторлардың жинақталуын көрсетеді.2. Плазмаға тән емес ферменттер ағзаға тән. Бұл ферменттердің екі тобы бар:2.1.Жасуша метаболизмінің ферменттері – жасуша мембранасының өткізгіштігі бұзылғанда немесе олардың өзгеруі кезінде (креатинфосфокиназа, лактатдегидрогеназа, аминотрансфераза) олардың қан плазмасында белсенділігі күрт артады.2.2.бөлінетін – қалыпты жағдайда мұндай ферменттердің плазмадағы белсенділігі ұлпаларға қарағанда әлдеқайда төмен және тұрақты мәнге ие (α‑амилаза, панкреатикалық липаза). Плазмадағы осы ферменттердің белсенділігінің жоғарылауы секреция процестерінің блокталуын көрсетеді.
Қан сарысуының ферменттері клиникалық зерттеу әдістерінде қолданылады. Яғни қан сарысуында RN-ның орнына мочевинаның концентрациясын анықтайды. Және де деңгейіне қарай бүйректің зақымдану дәрежесін анықтауға болады. Биохимиялық талдау, атап айтқанда Трансаминазалар және альфа-амилаза, креатинкиназа деңгейін анықтау аурудың ауырлығын және симптомдардың басталуынан диагноз қойылғанға дейінгі уақытты анықтауға мүмкіндік береді. Бұл ферменттер миокард инфарктын жоғарылататын ферменттер, яғни олардың саны жоғарылаған сайын инфаркт болуы мүмкін. Сол себептен диагностикалық жүргізулер болады, ол ферменттердің активтілігін және де санының нормасына анализ жасалып отырады.Миокард инфарктісінен басқа кардиомиоциттердің деструкциясы жүрек жеткіліксіздігі, миокардит, ревматикалық жүрек ауруы және кейбір басқа аурулар кезінде де болады. Бұл сонымен қатар қан айналымындағы трансфераза санының көбеюіне ықпал етеді.
