Қазіргі әлеуметтануда осы ғылымның құрылымына үш көзқарас қатар қарастырылады.
Біріншісі-үш негізгі компоненттің болуын қамтитын мағыналы тәсіл:
1) теориялық-қоғамның тұтастай жұмыс істеуінің жалпы заңдылықтарын анықтауға бағытталған пайымдаулар, көзқарастар, гипотезалар жиынтығы;
2) әдіснамалық-әлеуметтанулық білімді жинақтау, құру және қолдану негізінде жатқан қағидаттар жүйесі;
3) арнайы әдістемені қолдана отырып, әлеуметтік өмірден нақты фактілерді жинауға және талдауға бағытталған эмпирикалық (қолданбалы), яғни әлеуметтанулық зерттеулер кешені.
Әлеуметтануда әдістердің үш тобы бар: жалпы ғылыми, жалпы және нақты әлеуметтанулық зерттеулер.
5. Әлеуметтанулық білімнің құрылымы
Екінші тәсіл – мақсатты, ғылымды іргелі және қолданбалы деп бөледі. Іргелі әлеуметтану (негізгі, академиялық) әлеуметтік шындық туралы теориялық білімді қалыптастыруға, әлеуметтік даму процестерін сипаттауға, түсіндіруге және түсінуге байланысты ғылыми мәселелерді шешеді.
Қолданбалы әлеуметтану практикалық пайдаға бағытталған. Бұл нақты әлеуметтік әсерге қол жеткізуге бағытталған теориялық модельдер, Әдістер, Зерттеу процедуралары, Әлеуметтік технологиялар, нақты бағдарламалар мен ұсыныстар жиынтығы.
Үшінші тәсіл ғылымды макро және микросоциологияға бөледі. Макросоциология ауқымды әлеуметтік құбылыстарды (этностар, мемлекеттер, әлеуметтік институттар, топтар және т.б.) зерттейді. Микросоциология тікелей әлеуметтік өзара әрекеттесу салаларын зерттейді (тұлғааралық қатынастар, топтардағы қарым-қатынас процестері, күнделікті шындық саласы).