Эпостық жырлардың шығуы мен зерттелуі

       Эпостық жырлардың арқауы - автор үшін ішкісубъективтік шындық емес, сыртқы объективтікшындық. Жекелеген адамдардың көңіл-күйі ғанаемес, бүкіл халықтың тұрмыс-тіршілігі, тарихитағдырлары лттық адам заңдылықтары. Эпостықжырларда адамның көңіл-күйінен туатын лирика мен қимыл-әрекетіне негізделетін драмадан эпостыңайырмасы - мұнда шындық кең көлемдегі баяндалу, әңгімелеу арқылы жинақталады. Сонда эпикалықжырлардағы авторлық суреттеу, қаһармандардыңдиалог - монологтары - эпостық баяндауды жүзегеасыру жолдары, амалдары мен тәсілдері ғана. 

   Белинский эпикалық шығарманың тағы біререкшелігі ретінде:

    драмадағы басты нәрсе - адам болса, эпостағыбасты нәрсе - оқиға екенін  ескертеді. 

 Эпикалық жырларда адамның өмір жолы кеңіненбаяндалады, басынан кешкен тағдыры, тіршілігітолық жинақталады, ол қатысқан оқиғалар молынансуреттеледі, жасаған іс-әрекеттер тұтас бейнеленеді, қысқасы адамдар арасындағы қарым-қатынастар әрқырынан айқын көрсетіледі. Қазақ фольклортануғылымында эпостық туындыларды үш салаға бөліпқарастырып келеді. Олар:

батырлық эпос

лиро-эпос

тарихи эпос.