1. Жалпы психопатологиялық симптомдарды жазыңыз. Эмоцияның бұзылысы: мінез:құлқының өзгерісі. Тревога- науқас қорғанып отырады,күні бойы үндемей бөлмесінде отырады.
Еріктің бұзылысы-гипобулия-күні бойы төсекте отырады, туыстарымен сөйлескісі келмейді.
Соматикалық бұзылыс: ұйқының бұзылысы.
Қабылдаудың бұзылысы: аффектогенді иллюзия-өз туыстарын қылмыстық топ деп қабылдауы.
Ойлаудың бұзылысы: сандырақ , аңду сандырағы.
2. Жалпы психопатологиялық синдромды жазыңыз.
Паранойяльный синдром.
галлюцинация жоқ, жүйеленген аңдумен сипатталады
8)15.Науқас 40 жастағы әйел. Сырт келбеті күтімсіз.бет әлпеті мұңлы. Сөйлесу барысында қозғалысы өте аз, бір қалыпта отырады. Сөйлесу кезінде жауаптарын бір сөзбен қайтарып, ықылас танытпайды, жәй дауыс ырғағымен сөйлейді. Науқасты көңіл күйінің нашар болуы, жабырқау сезімі,қоршаған ортаға немқұрайлылық,тәбетінің болмауы мазалайды. Өзіне басқалардың зейін аударуына, жан ашуына лайықсызбын және өз ортасында болып жатқан оқиғаларға өзін кінәлімін деп сезінеді. Кейде өмір сүргісі келмейтіндігін айтады. Кешке қарай жабырқау сезімі азайып, жалпы жағдайы жеңілдейді.
1. Жалпы психопатологиялық симптомдарды жазыңыз. -100
Эмоцияның бұзылыстары: апатия- айналадағы болып жатқан оқиғаларға немқұрайлылықпен қарау, көңіл күйінің болмауы.
Ойлаудың бұзылыстары: суицидтік ойлар (ешнәрсеге лайықсызбын деп ойлайды, барлық болып жатқан оқиғаларға кінәлімін деп ойлайды, тіпті өмір сүргісі келмейді)
Қимыл-қозғалыстың бұзылысы: гиподинамия (бір қалыпта отырады, жай ырғақпен сөйлейді)
2. Жалпы психопатологиялық синдромды жазыңыз
Аффективті бұзылыстар салдарынан туындаған депрессивті синдром болып табылады.
9. Науқас О., 16 жаста. Жасөспірім кезінен бастап ауырады. Бірнеше рет психиатриялық ауруханада емделді. Кенеттен, ешқандай себепсіз, ашуланады күледі. Бөлімшеде басқа дәрігерді әсіресе ер адам көргенде қатты күле бастайды. Өзінің жасына сай емес, кішкене бала сияқты сөйлеп, бет аузын қисайтады. Ата-аналарымен кездесу кезінде суық, ашуланшақ. Олар әкелген тамақты дереу жейді, сонымен қатар басқа науқастардан тамақ тартып алуға тырысады. Кейде науқас қарама- қарсы тұрған адамның мимикасын қайталауы мүмкін. Дәрігермен сөйлескен кезде ашық сөйлемейді, сұрақтарға ресми түрде жауап береді. Оны үйіне жіберуді сұрайды, өзін психикалық жағынан сау деп санайды. Туыстарымен кездескенде ешқандай куаныш көрсетпейді.
