Жаһандану, немесе Глобализация(ағылш. global — «әлемдік», «дүниежүзілік», «жалпы») — жаңа жалпыәлемдік саяси, экономикалық, мәдени және ақпараттық тұтастық құрылуының үрдісі. Терминді ғылыми айналымға алғаш рет 1983 жылыенгізген америкалық экономист Теодор Левитт. Жаһанданудың жаңа сатысының түрлі аспектілерін 20 ғасырдың ортасынан бастап Уолт Ростоу, Дэниел Белл, Алвин Тофлер, Питер Дракер, Джон Нейсбитт, Лестер Туроу зерделеді. Олар ғылымға “интеллектуалдық индустриялар экономикасы”, “ақпараттық қоғам”, “техникалық революция”, “ақпараттық жарылыс”, “ғаламдық ауыл” деген ұғымдарды енгізді.
Жахандану түрлері:
1)“Менталдық” немесе мәдени жаһандану — дәстүрлердің, діндердің, мәдениеттер мен идеологиялардың “ұқсастануының” кешендік үрдісі.
Қазіргі таңда бүкіл әлем, негізінен, 6 жаҺандық діни жүйеге (христиандық, ислам, иудаизм, индуизм, буддизм, конфуцийшілдік) бөлінеді.
2) Экономикалық жаһандану екі үрдістің жиынтығын — нарықтардың жаһандануын (капиталдық, еңбек ресурстарының, тауарлардың және қызмет көрсетулердің) және экономикалық нысандардың жаһандануын білдіреді және экономиканың ұйымдық құрылымдарының — компаниялардың, фирмалардың, корпорациялардың іріленуімен түсіндіріледі.
3) Аумақтық жаһандану — мемлекетаралық құрылымдардың күшею үрдісі.
4)Ақпараттық-коммуникациялық Жаһандану — қазіргі заманғы интеграциялық үрдістердің ішінде аса ықпалдысы.
Оған: коммуникациялық мүмкіндіктерді дамыту және ғарыштық кеңістікті ақпарат беру үшін пайдалану жатады.
5) Этникалық жаһандану -негізгі екі үрдістен тұрады — планета халқының санының өсуі және әр түрлі этникалық топтардың өзара ассимиляциясы.
Жаһандану неге әкеп соғады?
Митио Какудың пікірінше жаңа планетарлы өркениеттің пайда болуына белгі болып табылады.
Жаһанданудың жағымды жағы :
Қоғамның ашықтығы тіршілік қалыптарының жоғарылуына, экологиялық зардаптардың баяулауына, жалпы гүлденуге себепші бола алады;
Ашық нарық жаңа жұмыс орындарын ашады, табысты молайтады, жаңа технологияларды таратады;
44. Әлемдік саясат және қазіргі халықаралық қатынастар.
45.Әлеуметтану теорияларына кіріспе.
46.Әлеуметтанулық ойлау. Әлеуметтанулық қиял.
47.Әлеуметтанулық теория. Жеке мектептер мен бағыттардың дамуы
(О. Конт, Э. Дюркгейм, Г. Спенсер).
48.Құрылымдық функционализм.
49.Қақтығыс теориялары.
50.Символдық интеракционизм.
51.Әлеуметтанулық зерттеулер
52.Әлеуметтанулық зерттеу дизайны. Зерттеу мәселесі. Болжамдар.
Ақпаратты жинау әдістері. Мәліметтерді талдау.
53.Әлеуметтік құрылым және қоғамның стратификациясы.
54.Қоғам, теңдік және теңсіздік. Стратификация және дифференцация
жүйелері.
55.Әлеуметтік стратификация теорияларына қысқаша шолу (К. Маркс).
56.Әлеуметтік стратификация формалары (М.Вебер).
57.Әлеуметтену және бірегейлік
58.Индивид пен қоғам арасындағы қарым-қатынас. Әлеуметтену және
бірегейлік теориялары (Ч.Кули, Г.Мид).
59. Әлеуметтену кезеңдері. Рөлдер және мәртебелер.
60.Отбасы және қазіргі заман
61.Отбасы кроссмәдени және тарихи перспективада. Отбасындағы
қарым-қатынастардың өзгеруі.
62. Отбасы типологиясы. Неке мен туысқандық. Отбасының әлеуметтік
қызметтері.
63.Девиация, қылмыскерлік және әлеуметтік бақылау.
64.Девиация мен әлеуметтік бақылау. (Р.Мертон, Э.Дюркгейм және
басқалары
65.Девиация туралы теориялық бағыттарды қысқаша шолу. Аномия мен
қоғам.
66.Этнос және ұлт әлеуметтануы. Әлеуметтік-этникалық
қауымдастықтар. Этнос, халық, ұлт.
67.Этникалық бірегейлік. Ұлттық бірегейлік. Этникалық топтар мен
олардың өзара тіршілік етуі.
68.Білім және әлеуметтік теңсіздік.
69.Жаһандық перспективадағы білім беру. Білім беру әлеуметтік
институт ретінде. Ресми білім берудің қызметтері.
70.Білім берудің қолжетімділігі, мәдени капитал және теңсіздік. Білім
беру мен білімді дәріптеу.
71.Экономика, жаһандану және еңбек. Тарихи перспективадағы
экономикалық даму.
72.Еңбек нарығы мен жұмысбастылық құрылымы. Жаһандық қоғамда
еңбек рөлінің өзгеруі.
73.Прагматизм мен жоспарлау. Рационалдылық мәдениеті.
74. Халық, урбанизация және қоғамдық қозғалыстар. Ауылдық жердегі
өмір.
75.Бәсекелестік. Қоғамдық қозғалыстың өмірлік циклі.