1-тоқсан батырлық жырлар, батырлар жыры
жүктеу/скачать 231,27 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- МЕН ҚҰСТАН ТУҒАН ҚҰМАЙМЫН
| ЕРЕУІЛ АТҚА ЕР САЛМАЙ
Ереулі атқа ер салмай, Егеулі найза қолға алмай, Еңку-еңку жер шалмай, Қоңыр салқын төске алмай, Құбыланы төрткүл оңға алмай Тебінгі терге шірімей, Терлігі майдай ерімей, Алты малта ас болмай, Өзіңнен туған жас бала Сақалы шығып жат болмай, Ат үстінде күн көрмей, Ашаршылық, шөл көрмей, Арып-ашып жол көрмей, Өлеңді төсеп ет жемей, Ер төсектен безінбей, Ұлы түске ұрынбай, Түн қатып жүріп, түс қашпай, Тебінгіні теріс салмай, Темірқазық жастанбай, Қу толағай бастанбай, Ерлердің ісі бітер ме?! МЕН ҚҰСТАН ТУҒАН ҚҰМАЙМЫН Қаршыға құсты көп көрдім Қайрылып қазға қараған. Қатын-бала, қара орман – Баршасын жауға алдырған, Құрулы жатқан жебеге Құрсағынан шалдырған. Асыра келіп ойласам, Бұл фәнидің жүзінде Махамбеттей зарығып, Мұңды болған қайда бар?! Ақсұңқар құстың баласы Артымда қалған арманым - Қытайы қызыл көйлегі Күнге қойсаң оңар ма? Мұндай қорлық болар ма? Ақсұңқар құстың баласы Қаңсыр тартқан жемтікке Ағармай көзі қонар ма? Асқар, асқар, асқар тау! Асқар таудың су бүркіті Ылдидың аңын шалар ма? Лашын, сұңқар жүн төксе, Далада қалған сүйек деп, Шеніне қарға жолар ма? Мен - ақсұңқардан туған құмаймын, Бір сұңқарға жұбаймын. Сауырыма қамшы тигізіп, Шаппай неғып шыдармын?! Түбін қазған мен бір бәйтерек Толқуменен құлармын ... ТАРЛАНЫМ Таудан мұнартып ұшқан тарланым, Саған ұсынсам қолым жетер ме, Арызым айтсам өтер ме? Арыстаным, көп болды - ау Саған да менің арманым! Кермиығым, кербезім! Керіскідей шандозым. Құландай ащы дауыстым! Құлжадай айбар мүйіздім! Қырмызыдай ажарлым! Хиуадай базарлым! Теңіздей терең ақылдым! Тебіренбес ауыр мінездім! Садағыңа сары жебені салдырған, Садағының кірісін Сары алтынға малдырған. Тереңнен көзін ойдырған, Сұр жебелі оғына Тауықтың жүнін қойдырған. Маңдайын сары сусар бөрік басқан, Жауырынына күшіген жүнді оқ шанышқан. Айқайласа белдік байлаған, Астана жұртын айналған, Астына тұрман болсам деп, Жұртына құрбан болсам деп, Адырнасын ала өгіздей мөңреткен; Атқан оғы Еділ - Жайық тең өткен: Атқанын қардай боратқан, Көк шыбығын қанды ауыздай жалатқан, Арыстан еді - ау Исатай! Бұл фәнидің жүзінде Арыстан одан кім өткен?! ***** жүктеу/скачать 231,27 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|