Дисперсті жүйелердің тұрақтылығы

Дисперсті жүйелер нағыз ерітіділерге қарағанда термодинамикалық тұрақсыз болып келеді. Жалпы алғанда жүйенің тұрақсыздығы деп оның уақыт бойынша қоршаған ортамен энергиясымен және затымен алмаспай, барлық параметрлерін сақтап тұру қабілетін айтады. Коллоидтық-дисперсті жүйелер үшін термодинамикалық тепе-тендіктің болмауы тән, өйткені фазаар бөліну бетінің өте үлкен болуы және фазалар бөліну бетіндегі фазааралық керіліс мәнінің өте жоғары болуына байланысты беттік бос энергияның артық мөлшері болады. Бұл лиофобты зольдердің тұрақсыз болуына соқтырады және ондай жүйелерде өздігінен беттік бос энергияның төмендеуіне және жүйелердің макроскопиялық фазаларға бөлінуіне, яғни олардың бұзылуына соқтығатын үдерістер жүреді. Осыған қарамастан, дисперсті жүйелер кездеседі; олардың белгілі бір тұрақтылығы болады. Дисперсті жүйелердің бұзылу үдерістерінің жүру жылдамдығы және олардың тұрақтылығы фаза мен ортаның құрамына, олардың дисперстену дәрежесіне және дисперстік фазаның концентрациясына тәуелді.

Тұрақтылық седиментациялық және агрегативтік деп бөлінеді.