этимология, лексикография, тіл тарихы, грамматика, фонетика, алфавит, орфография, текстология, терминология. Алайда ғалымды республикаға ғана емес, жалпы тюркология
ҽлеміне танымал еткен тіл білімінің 3 саласында жүргізіп келе
жатқан зерттеулері. Сол үшеудің ең бастысы - қазақ диалектологиясы, екіншісі - алтаистика, үшіншісі – тіл білімі
тарихының қиын да қажетті саласы - ғылыми библиография.
1950 жылға дейінгі қазақ тіл білімінде үлкен талас – тартыс
тудырып, ғалымдардың ҿзара дай – дай болуына себеп болған –
қазақ тілінде диалект бар ма, бар болса, оның қайсысы ҽдеби
тілдің негізі болып саналады? дегенге барып саяды. Бұның
бірден- бір жолы – диалектологиялық экспедиция еді.
Шҿкең ҿзінен бұрынғы диалектологиялық зерттеулерге шолу
жасап, баға беру арқылы осы мҽселелерге арналған одақтық
конференцияларға қатысып, ҿз пікірін ортаға салу арқылы аз
жылдар ішінде үлкен « диалектологиялық мектептен» ҿтті.
Қазақстандағы Ж.Досқараев пен С.Аманжоловтан кейінгі бірегей
