Ахмеди ысқАҚов қазіргі қазақ тілі морфология
жүктеу/скачать 0,66 Mb.
|
АХМЕДИ-ЫСҚАҚОВ-Қазіргі-қазақ-тілі
| § 77. ТҮБІР ЕТІСТІҚТЕР
Түбір етістіктер деп арнаулы морфологиялык. бөл- шектері жок, демек, казіргі кезде морфологиялық ж:ағы- нан түбір және жұрнақ деп бөлшектеуге болмайтыидай етістік формалары аталады Мысалы: аз, ал, айт, алда, арба, ат, ас, аш, ақ, бар, бас, бат, бер, без, бол, байла, баста, бақырай, де, ез, ер, ес, жет, жала, жьіла, же, оісел, жебе, жорт, жи, жар, жаз, жүз, жүгір, илсін, тасы, тара, тос, тол, тоқы, түс, үр, үқ, шал, шай, шаіи т. б. Бірак, өзге түбір сөздер сияқты, етістік түбірі де та- рихи дамып отыратындықтам, олардын қатары да бірте- бірте толығып, көбейіп отырған, сол себептен түбір етіс- тіктердің ішінде бұрын ұзақ замандар бойы, туынды сөз есебінде жүмсала-жұмсала келіп, бірте-бірте түбірі мен жұрнағын ажыратуға болмайтындай болып кеткен сөздер бар. Мысалы, жоғарыдағы етістіктердің ішінен: айт (ай+ + т), алда (ал + да), байла (бай+ла, бау+лсі), бақырай (бақ+ырай), жыла (йығ + ла), баста (бас + та) дегендер- ді, сондай-ақ тоңта (тоқ+та), тоңыра (тоқ + ыра), болыс (бол + ыс), сөйле (сөз + ле), тула (ту+ла, шегін (шек+ + ін), іиегер (шек+ер) т. т. тәрізді қазіргі шақта түбір 226 саналып жүрген етістіктерді алсак, жақша ішінде керсе- тілгендей, әуелгі түбір сөздер мен жұрнақтардан кейбі- реулері деформаланбай-ақ, кейбіреулері деформаладып бөлшектенбейтін түбірлерге айналып кеткен. Дәл осы СНЯК.ТЫ, әр алуан өзгерістердің нәтижесінде бүрын бел- шектенетін, қазір бөлшектенбейтін омоиим етістіктер пай~ да болған. Мысалы: су жылы-ды және жылы су; бала тоң-ды және тоң к,атты дегендердегі сияқты әрі етістік эрі ссім болатын түбірлер ғана емес, әрі етістіктің, әрі есімшн, жүрнағы болатын косымшаларда — осындай ра- му зандарына лайық қалыптасқан формалар. Ал түрегел (тұра кел), әкел (алып кел), әпер (алып бер), әкет (алып кет), өйт (олай ет), сөйт (солай ет) тәрізді бірігу- дек кұралған түбір етістіктер де, әриие, жоғарыда айтыл- ған кағидалардың бір айғағы екені шексіз. Осыларға орай банырғы түбір етістіктерді түпкі я негізгі түбір жә- не кенеленген түбір деп шартты түрде белуге де болады. Сонымеғі, қазіргі тіліміздегі етістік түбірі неше килы формалар (есімше, кесемше, рай, етіс, шак т. б.) тудыра- тын косымшалардың барлығын алып тастағанда, сақта- латын, яғни, әрі қарай тағы да бөлшектеуге болмайтын я келмейтін түпкі белшек болады. Мысалы: берчл-ген; бер- іл-се, бер-гіз-дір-т-іп-ті, бер-гіз-іл-іп-ті... деген формалар- дыц бәріне де ортақ түпкі белшек бер белшегі түбір сана- лады. Сол сияқты, сөйле-ді-м; сөйле-т-тім; сөйле-т-тір-ді- м; сөйле-с-тір-ді-ң-дер; сөйле-ген... тәрізді формалардың түпкі түбірі—- сөйле сөзі болады. Бүл сөздщ төркіні — сөз+ле екені аян бола тұрса да, көнеленіп қалыптасқан сөйле түбірін сөй + ле дегек белшектерге саралау қисын- сыз, ейткені, қазіргі тілімізде сөй деген сез атымен жоқ. Ендеше, осы сияқтанған, әбден тұтасып бір түлға болып қалыптасқан формалар (мысалы: үйықта — үйщы, бо- лыс — бол т. т.) түбір сөз саналады жәие түбір сөз ре- тінде қабылданылуға тиіс. Тіліміздегі осындай түбір етістіктер екінші жақтарап- Ка тікелей бұйыру я тілек айту мағынасын (сен оқы; сен сөйле...) білдіріп, бұйрык (императив) я тілек (оптатив) Рай формасымен түрлес те, орайлас та болатындыктан, грамматикада бүйрық-тілек (императив — оптатив) ра- чьіныц жекеше турінің екінші жағыныц формасы санала- ДЫ- Бірақ бұл түбір лұғат жеке-дара сөз ретінде санал- ғаньімеи, сейлеу тілінде басқа қызметте (функцияда) ^Ұмсалмайды, тек айт-айттсіп, жүр-жүрлеп, оқьі-оңы- ла«- деген тәрізді қайталама түрде ғана (күшейту 227 үшін) қолданылады. Осы ерекшелік етістік түбірін есім түбірлерін басқаша етіп, ерекшелеидіріп тұрады, өйтке- ні тіліміздегі есім түбірлері атау түрінде жеке-дара тұ- рып та кділы-қилы қызмет атқара береді. («Етістіктің негізгі және онын, грамматикалық сипаты» деген тақы- рыпты қараңыз). жүктеу/скачать 0,66 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|