Арман пв баспасы

111
Қа ра сөз дер дің кей бі рін де очерк тік, ше жі ре лік, зерт теу шілік си пат бол са, 
ен ді бі рін де өси ет-өне ге, фи лософия лық неме се кө семсөз дік ойтол ғау са ры ны 
бар, та ғы бі рі көп ші лік пен, оқыр ман мен ке ңесу, сұ рақ-жау ап тү рін де әң гі ме-
лесу үлгі сін де жа зыл ған.
Абай қа расөз де рін де өз тұ сын да ғы қа зақ қо ға мын да ғы түр лі өзек ті 
әлеу мет тік, моральдық т.б. мә се ле лер ді: ха лық ты өнер-бі лім ге, ын ты мақ-
бір лік ке үн деу, ең бек пен кә сіп, ұр пақ тәр бие сі, адам гер ші лік жайы, ұлт 
бой ын да ғы ұнам сыз, ке сел ді қы лық, мі нез, дағ ды лар ды сы нау мә се ле ле рін 
кө те ре ді.
Ли­ри­ка
Ли ри ка – (гр. lyra – ежел гі грек тер үні не қо сы лып ән сал ған му зы ка 
ас пабы) – әде би ет тің Аристотель за ма ны нан бері ке ле жат қан дәс түр лі үш 
те гі нің бі рі, шын дық ты адам ның ішкі кө ңіл күйі не бө леп, ойы мен се зі мі не 
ас тас ты ра су рет тей тін те рең психоло гия лық шы ғар ма лар дың тү рі. «Лира» – 
грек ше му зы ка лық ас пап тың атауы. Лира ға қо сып ай та тын өлең ді «ли ри ка» 
деп ата ған.
Ли ри ка – ақын ның се зі мін, кө ңіл күй ін, қуа ны шы мен сүй інішін, ар ма нын, 
өмір ге де ген көзқа ра сын, іш кі тол ғаны сын, дү ни ета ны мын сыр ғып шер те тін 
өлең, әде би ет тегінің бір тү рі. Ли ри ка лық шы ғар ма өлең мен жа зы ла ды, он да 
автор дың не ме се кей іп кер дің дү ние ге көзқа ра сы оның се зі мін, нақты ой ын, 
кө ңіл күй ін су рет теу, әсер леп бей не леу арқы лы көр се ті ле ді.
Ли ри ка лық шы ғар ма лар та қы ры бы на, маз мұ ны на қа рай: 

жүктеу/скачать 3,33 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: