«I’m sorry. Oh! Oh! – I’m sorry. I didn’t mean to bump into you.»
«I beg your pardon. Ouch! You stepped on my toe! – I beg your pardon. I’m so sorry.»
«My apologies. I forgot to bring back your book. «My apologies».»
«Please accept my apologies. Unfortunately, I could not attend the ceremony. «Please accept my apologies».»
«Excuse me. I’m sorry to trouble you. John belched at the table and said, «Excuse me»»
«Forgive me. «Forgive me». I need to clean your room.»
«Please forgive the inconvenience. «Please forgive the inconvenience». There may be some noise from the street. They are paving it.» Қазақ тілінде де тілдік бірліктердің түрлері бар, олар: кешір/кешіріңіз, кешірім өтінемін, айып етпеңіз, айып көрмеңіз, айыпқа бұйырмаңыз, ғафу етіңіз, ренжімеңіз, т.б. Бұлардың ішіндегі кешір формасы күнделікті қарым-қатынас кезінде жиі қолданылады. Тағы бір ерекшелігі стильдік жағынан бейтарап, ресми ортада да, бейресми ортада да қолданыла береді.
«– Мазалағаным үшін кешірім өтінем» [Ә. Әлімжанов].
«– Артық болса, кешіріңіз!» [Б. Құсбегин].
«– Ендеше, Қадеке! Әкесі құрдастың баласы құрдас дейді ғой. Ағат айтсам ғафу етіңіз! Бірақ аса бір көңілі терең кісі болмаса, өлеңді сүймейтін жан бола ма?»» [М. Әуезов].
– Тәте, айып етпеңіз, әншейін Орашқа амандасайын деп, өзімсініп келіп едім. Ораш келді деген соң...» [О. Бөкеев].
«– Кешіріңіздер, мен әкелі Қарағандыны басқаратын адамына тапсыратын жұмыстарымды бітіріп алайын да, сендермен кеңірек отырып сөйлесейін» [Ғ. Мүсірепов].
«– Ғафу етіңіз! – деді ол қызға, – батылдығыма кешірім жасаңыз» [Ғ. Мүсірепов].
Достарыңызбен бөлісу: |
