Қазақ тілінің анықТАҒышы

қара от

қара өлең

қараөрік

қарапайым

қара пар

қараптан-қарап

қарасаған (өсім.)

қарасан (мал ауруы)

қара сақалды (адам)

қарасақал (ақсақалы, 

қарасақалы бар)

қарасан (індет)

қарасасыр

қарасирақ (кедей)

қарасора

қара сөз

қараспан (өсім.)

қару су (тоған)

қарасу (жәрдемдесу)

қара суық

қарасұлы (арамшөп)

қара сұр (түс)

қарасын (болу)

қаратабан (кедей)

қаратал

қараталақ (мал ауруы)

қаратамыр (өсім.)

қаратаяқ

 (көне,

инттеллигент)

қара тер (болу)

қаратерек

қара топырақ

қара топырақты (жер)

қара топырақсыз (аймақ) 

қараторғай

қара торы

қаратышқақ (ауру)

қара төбел (ат)

қаратұяқ (өсім.)

қаратүйнек (ауру) 

қара түнек

қара шағыр

қарашайыр

қарашығын (көне; салық)

қараша қаз

қара шаңырақ

қарашекпен (көне, шаруа)

қарашие

қарашора (өсім.)

қара шұбар

қарашұнақ (өсім.)

қарашы

қарашыбын

қарашығын (көне)

қарашық

қарашірік

қарауыл (қарау)

қарауылшы

қарауыту

қара үй (киіз үй)

қара үйеңкі

қараю, қарай, қараяды

қарбалас

қарбу, қарбы, қарбиды

қарбыз

қарға адым жер

қарға бойлы

қарғагөз (өсім.)

қарға-құзғын

қарғап-сілеу

қарға тамырлы (қазақ)

қарғатұяқ (өсім.)

қарғу, қарғы, қарғиды

қарғы бау

қарғын (жүру)

қарғыс атқан

қардар (көне)

қарекет

қаржу, қаржы, қаржиды

қаржы-қаражат

қаржыртқыш

қари (соқыр)

қари (дін ғұламасы)

қария

қарқара

қарқ (ету)

қарқ-қарқ (күлу)

қарқылдау

қарқын

қарлыған

қарлығаш 

қарлығу, қарлық, қарлығады

қармақ сап

қармалауыш

қармалу

қарналу

қарны ашу

қарөзек шақ

қарөлшеуіш (аспап)

карпу, қарпы, қарпиды

қарпық

қарс айырылу

қарсаңы

қарсақ

қарсы, қарсысы

қарсы алу

қарсы дауыс

қарсы құда

қарсыласу

қарт

карта (қазы-қарта)

қартамыс

қартамыш

қартаң

қартаңғұлақ (өсім.)

қартаң-құртаң

қартаю, қартай, қартаяды 

қарттық

қару  (аяздың   бетті   қаруы),

қары, қариды

қару (зат е.)

қару-жарақ

қарулық (этн.)

қаруы қайту

қарша (көне)

қаршадайынан

Қарша қыз (Снегурочка)

қарш-қарш (шайнау)

қаршыға

қарығу (көзі қарығу), қарық, 

қарығады

қарыз

қарық (борозда)

қарық болу

қарыма (тағам)

қарым-қатынас

қарым-қатыс

қарымта

қарымы қайту

қарын, қарны

қарынбай (сараң)

қарын бөле

қарынбүрме (тағам)

қарындас

қарындаш

қарын шаш

қаріп-қасер

қарыс (бір қарыс), қарысы

қарыс сүйем

қарысу

қары талу

қарыту

 (аязға   бетті

қарыту), қарыт, қарытады

қарыштау

қарышты

қасаба бие

қасабалы (кексе)

қасабдар (мата)

қасақана

қасақы

қасам

қасаң

қасап

қасапхана

қасарысу

қасасу

қасастық

қас батыр

қас бет

қас дұшпан

қас жақсы

қас жаман

қасида (оқу)

қасиет

қаскөй

қаскүнем

қас-қабақ

қасқа бас

қасқа-жайсаң

қасқажусан (өсім.)

қас қағым (сәт)

қасқалдақ

қасқан (ыдыс)

қас қараю

қас қарая

қасқа тіс

қасқаю, қасқай, қасқаяды

қаскию, қасқи, қасқияды 

қасқыржем (өсім.) 

қасқыржидек (өсім.)

қасқырит

қасқырмасақ (өсім.)

қасқыртаңдай (ауру)

қасқыр ішік

қас маңғаз

қаспақ

қас сұлу

қастауыш

қастерлеу

қастерлі

қасу, қасы, қасиды

қасы-көзі

қасық-ожау

қасықшөп

қасірет

қат (болу)

қатараралық

қатар-құрбы

қатаю, қатай, қатаяды

қате (хате емес)

қателесу

қателік

қатеп (түйе)

қатер

қатерлі

қатипа (мата)

қат-қабат

қат-қат

қатпа

қаттану

 (қатуланды,

қаттанды)

қаттау (қабаттау)

қаттау (шапан)

қатты

қату қабақ

қатыбас

қатыгез

қатынас

қатынасу

қатынау

қатын-бала

катынбасша (еркек)

қатын-қалаш

қатынпатша  (көне;  импера-

трица)

қатыңқы

қатып-сему

қатыран (балық)

қатырғы (қағаз)

қатыр-құтыр

қатыссыз

қатысу

қатім қылу

қау

қаутарлан (өсім.)

қауақ бас

қауашақ

қау бетеге

қауға

қауға бас

қаудан

қаудию, қауди, қаудияды

қаудыр-қаудыр

қаудырлау

қауесет

қаужалау

қаужау, қаужа, қаужайды

қаужию, қаужи, қаужияды

қаузау

қаукерік (сөз)

қауқар

қауқауласу

қауқию, қауқи, қауқияды

қауқылдау

қаулау

қаулы

қаулы-қарар

қаумалау

қаумет

қаупию, қаупи, қаупияды

қаусау

қаусыру

қаусырыну

қаушөп

қауыз, қауызы

қауым, қауымы

қауын, қауыны

қауынқақ

қауынішек

қауынқұрт

қауын-қарбыз

қауырсын

қауырт (қауырт емес)

қауырттық

қауыс (ай аты)

қауысу

қауышу

қауіп, қаупі

қауіп-қатер

қауіпсіз

қауіпсіздену

қауіпті

қаһар

қаһарлану

қаһарлы

қаһарман

қашанғы

қашанда

қашаңдау

қашар

қашауа (шана)

қашауыт

қашауыш, қашауышы

қашқақтау

қашқалақтау

қашқан-пысқан

қашқар құман

қашқын

қашу, қашса

қашы

қашып-пысу

қашыр

қашыр-құшыр

қашыртқы

қаю, қайы, қайиды

қаяз (балық)

қаяз жер

қаяу

қаяулану

қаярлық

қи

қибаспақ (мал ауруы)

қи қоңызы

қи ою

қибыжық

қиғаш

қиғызу, қиғыза, қиғызшы

қиғылау

қиғылық

қиғыр қылыш

қидай сыпыру

қидалау

қидыру

қизалау

қиқа-жиқа

қиқақтау

қиқалақ

қиқаңдау

қиқаң-сиқаң

қиқар

қиқаю, қиқай, қиқаяды

қиқ ету

қиқию, қиқи, қиқияды

қиқ-қиқ (күлу)

қи-қоқыс

қиқу (салу)

қиқы-жиқы

қиқылдап-шиқылдау

қиқылдау

қиқым

қиқым-сиқым

қиқы-шойқы

қилау

қилы заман

қилы-қилы

қима

қимайы (ағызу)

қимақы шекпен

қималы

қимас дос

қимау

қимыжықтау

қимыл

қинау

қипақтау

қипаңдау

қипықтау

қирағат

қиралаңдау

қира мақпал

қираңдау

қирау

қисайту, қисайт, қисайтты

қисақтау

қисалаң ету

қисаңдау 

қисап (қисабы жоқ)

қисапсыз

қисаю, қисай, қисаяды

қисса (өлең, әңгіме)

киссашы

қиссашыл

қисық

қисық-қыңыр

қисық сызық (геом.)

кисын

қисынды

қисынсыз

қиталау

қитар

қи тезек

кит етсе

қит-қиттау

қитұрқы

қитығу, қитық, қитығады

қитық

қитың-қитың

қиуада

қиуаз

қиуасыз (жөнсіз)

қиық

қиылу

қиылыс

қиын (сын е.)

қиын бала (пед.)

қиындық

қиын соғу

қиыны кету

қиын-қыстау

қиынырақ

қиыр

қиыршақ

қиыр шет

қиыр-шиыр

қиыршық

қиыршықталу

қиыс (өту)

қиыспас дос

қиыстық

қиыстыру

қиысу

қию (қиюы келді)

қию, қи, қияды

қиюлану

қиюластыру

қиюлы

қиюсыз

қия

қия баспау

қиягезік

қия жар

қия кетпеу

қияқ

қияқ мұрт

қия-құз

қияқшөп (өсім.)

қиял

қиял-ғажайып

қияли

қиялилану

қиялшылдық, қиялшылдығы

қиямет

қиямет-қайым

қияметтік дос

қиямпұрыс

қиян

қиянат

қиянатқор

қиянатшылдық

қияндату

қиянкес

қиян-кескі

қиян шет

қияңқы

қияпат

қияр

қияршөп (өсім.)

қияс

қиястану

қия тас

қобалжу,

 

қобалжы,

қобалжиды

қобалжыңқы

қобаң бидай

қобди

қобдиша

қобы (құмды жер)

қобызшы

қобылы

қобыр

қобырау

қобырсу,

 

қобырсы,

қобырсиды

қоға (өсім.)

қоғадай жапырылу

қоғажай

қоғакендір (өсім.)

коға қияқ

қоғам

қоғамдастыру

қоғамдық-әлеуметтік

қоғамдық-саяси

қоғамтану

қоғыр (өсім.)

қодаңдау

қодас

қодию, қоди, қодияды

қодыға

қодық

қодыраңдау

қодыраю,

 

қодырай,

қодыраяды

қодырен бидай

қож (шлак)

қожа

қожайын

қожакендір (өсім.)

қожақат (өсім.)

қожалақ (лас)

қожалақ-қожалақ

қожалық (ету)

қожа-молда

Қожанасыр (жалқы е.)

қожанасыр (адам)

қожаңдау

қожбандай

қожбан қара

қож-қож

қожылдау

қожыр тас

қожыраңдау

қожырау

қожыраю,

 

қожырай,

қожыраяды

қожыр-қожыр

қожырмақ

қоз

қоза

қозалы шолпы

қозапая

қозғалақ қағу

қозғалақтау

қозғалтқыш (құрылғы)

қозғалыс

қозғаушы

қозғауыш

қозғыш

қоздау

қоздырғы (құрылғы)

қоздырғыш микроб

қозу, қозса

қозыбалақ (құс)

қозыгүл

қозыға

қозыжарыс

қозыжауырын (құрал, оқ)

қозы көш жер

қозы жүн

қозы қарын

қозықұлақ (өсім.)

қозықұйрық (өсім.)

қозықұмай (құс)

қозы-лақ

қозошаған (өсім.)

қойбалық (балық)

қойбетеге

қой болды (болу)

қойбұршақ

қойбүлдірген

қойғылау

қой-ешкі

қойжелкек (өсім.)

қойжуа

қойжусан

қой жылы

қойкөде

қой көзді (адам)

қойқаңдау

қойқап (миф.), қойқабы

қойқақ қағу

қойқақтау

қойқаң ету

қойқарақат

қой-қозы

қой-қойлау

қой қора

қойқын (мата)

қойқырқым

қойлық

қойма

қоймалжың

қоймаңдай

қоймаңдай тас

қойнау (геогр.)

қойнау

қойнау-қолат

қойтоғытпа

қоймалжың

қойнау

қойоты

қойтаңдау

қойтас

қой тоғыту

қойтұяқ (жамбы)

қойтікен

қой тіс

қойшы-қолаң

қойылым

қойылту, қойылт, қойылтты

қойылтқан (сүт)

қойын, қойны

қойын қалта

қойын-қолтық

қойын-қонышы

қойыртпақ

қойысу, қойысса, қойысшы 

қоқай

қоқайма етік

қоқақтау

қоқан ер

қоқан-лоқы

қоқан-лоқылық

қоқаңдау

қоқаю, қоқай, қоқаяды

қоқиқаз

қоқилану

қоқию, қоқи, қоқияды

қоқсу, қоқсы, қоқсиды

қоқсық, қоқсығы

қоқсыту

қоқу, қоқы, қоқиды

қоқта

қоқты жер

қоқтық

қоқу, қоқы, қоқиды

қоқшиту

қоқым

қоқымдау

қоқым-соқым

қоқын (балық)

қоқыр

қоқыраңдау

қоқырату

қоқырау

қоқыраю,

 

қоқырай,

қоқыраяды

қоқыр-соқыр

қоқырсу,

 

қоқырсы,

қоқырсиды

қоқыс

қола

қолаба (көне)

қолаға (көне; қолбасшы)

қолағаштай (үлкен)

қолайлылық

қол айна

қолайы (сол)

қолақпандай

қолақы

қол алу

қоламта

қолаңса иіс

қолаң шаш

қолапайсыз

қолапат (ебедейсіз) 

қол ара

қоласты

қол астында

қолат жер

қолау (тай)

қол-аяғы 

қол байлау

қол бала (болу)

қолбала (бүркіт)

қолбаңдау

қолбасшы

қолбасы

қол басындай

қол батпау

қолбатша нар

қол бау (бесік бау)

қол беру

қол бөге

қол бұлғау

қол бұран (кәс.)

қол бұрғы

қолғабыс

қолғанат (жәрдемші)

қолғап

қолда бар компьютер

қолданбалы

қолданыс

қол диірмен

қолды-аяққа (тұрмау)

қолды-аяқтай (бала)

қолдық (бүркіт балдақ)

қол еңбегі

қол ет (малдың қол еті)

қолжазба

қол жаулық (болу)

қол жаю

қол жеткен (табыс)

қол жету

қолжуғыш

қол жұмсау

қол жұмыс

қолкесер (этн.)

қол көтеру

қол күрек

қол кілем

жүктеу/скачать 2,12 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: