113
Интеллект және интуиция туралы ілімін Бергсон өзінің органикалық дүниенің
эволюциясы концепциясында негіздейді. Өмір – космостық процесс. «Өмірдің
екпіні» - творчестволық ағын болғандықтан адамның шығармашылығы арқылы
іске асады. Өмірдің екпіні әлсірегенде өмір ыдырайды, яғни жансыз затқа
айналады.
Эволюцияның мақсатын алдан емес, өткеннен іздеу керек. Өткендегі
алғашқы «қопарылыс» - өмір процесстерінің үздіксіз ағынын, сапалық
өзгерістерді қамтамасыз етеді. Интеллект және интуиция алғашқы кезде
бірлікте болады да, кейін эволюцияның барысында бір бірінен ажырайды. Ол
қоғамды жабық және ашық деп бөледі. Жабық қоғам – сол кездегі әлеуметтік
құрылымның тұрақтылығын сақтау мақсатында ықтиярсыз көндіру арқылы
шыққан қоғам. Осындай қоғамда тұлға ұжымға бағынышты, ал ақиқат –
пайданың құрбаны, сондықтан жабық қоғам эволюциясы тұйыққа тіреледі.
Адамзаттың эволюциясы өмірін ендігі ашық қоғамда мүмкін. А. Бергсонның
ілімін 20 ғасырдың бірінші жартысындағы философиялық романтизмі ретінде
бағалауға болады.
Достарыңызбен бөлісу: