«Қазақ газеттері» ЖШС Қ а з а қ н е р і н і ң т а ғ ы б і р ж а р ы қ
жұлдызы ағып тті.
Ғазиза >бдінәбиева тті мірден.
Иә...
Ғазиза десе, дегендей еді!
3ткен ғасырдың жетпісінші жыл-
д а р ы Р е с п у б л и к а л ы қ б а л а л а р м е н
жас спірімдер театрының сахнасынан
зінің алғашқы дебюттік р лдерімен жарқ
етіп к рінген жас актрисаның аяқ алысы
к рермен к пшілікті қалай баурағаны
жадымызда. Ғазизаның ұлттық реңге бай
қайталанбас дауысы, сахнаны еркін кезіп,
ұшқан құстай қалқып жүретін ғажайып
сұлу қимылы, айналасына нұры мен
шуағын шашып тұратын қою қара к здері
зал мен сахна арасына бір сиқырлы байла-
ныс орнататын... «Біздің Газик партнерін
жеп қояды ғой. Жеп қояды! Дауысынан
жусанды даланың иісі аңқып тұрады.
Пай-пай! Жанып тұр ғой, жанып тұр!»
деп сұқтана қарап, сыншыға тән бағасын
айтатын еді >шірбек марқұм.
Ғ а з и з а н ы ң ж а й м а - ш у а қ к ү л к і с і
м е н ә р і п т е с т е р і н е д е г е н а д а л с з і ,
бауырмалдығы, кезекті жерінде кесіп
айтар мінезі мірде де, нерде де тауын
асқақтатып тұрушы еді. Актрисаның
ізденімпаздығы мен талант жаратылы-
сы арасындағы терең тамырлы байла-
ныс әр сомдаған бейнесінен аңғарылып
тұратын. Театр нерінде үздіксіз айтылып
келе жатқан ой мен с здің, қимыл мен
әрекеттің үйлесімін танытар пластика
дейтін ұғым бар. Ғазизаның пластика-
сынан нер мен мірдің табиғи бірлігі
айрықша к зге түсуші еді... Оның жүрісі
мен тұрысынан, әрбір мимикасы мен
реприкасынан бастап, қомақты монолог-
тарына дейін ұлттық ойлау мен ғаламдық
пайымдаудың үйлесімі айшықталып
тұратын. Сәбира Майқанова, Бикен
Римова секілді ұлы актрисаларымыздың
ана дәуірдегі жалғасындай елестейтін.
Ертеректе театрсыз таңымыз атып,
кешіміз батпайтын ткен ғасырдың
жетпісінші жылдарында менің тұңғыш
пьесам – «Шырақ жанған түнде» Ғазиза
Нұргүл есімді бас кейіпкерімді ойнады.
Ежелден келе жатқан «үштік» айналасы-
нан рбитін драмалық конфликті. Сағын
дейтін кейіпкерімді Досхан, Таңат деген
кейіпкерімді Нұрқанат ойнады. Қырық
т рт жыл бұрын! Бүгінде қазақ нерінің
бір-бір алтын тіреуіне айналған театрдың
үш бірдей тарланбоздарының жап-жас
кездері. Қоюшы-режиссер – Вениа-
мин Ким: «Ғазиза, мықты актрисасың.
Саған қояр жалғыз талабым бар. Салмақ
тастау керек!» деді... 3нер десе, зегін
суырып беруге әзір тұратын хас дарын,
сенсеңіздер, бас-аяғы бір айға жетер-
жетпес мерзім ішінде салмақ тастап, сы-
лынып шыға келді... Кейін талай Нұргүлді
к рдім. Бірақ Ғазизаның Нұргүлі мен
үшін ерекше ыстық болды... Ғазиза
сомдаған Нұргүл талай-талай театрсүйер
қауымның жүрегін жаулады...
Иә...
3з дәуірінің рісі б лек згеше нерін
сомдаған, қазақ театры мен қазақ ки-
носында ешкімге ұқсамайтын зінің
айқын қолтаңбасымен даралаған сұңғыла
таланттың бір спектакльден екінші бір
спектакльге ауысып отырып, қалай скені,
к рерменінің к кейінен шығар кесек-ке-
сек бейнелерді қалай сомдағаны жадымыз-
да... «Елу жылда – ел жаңа...» дейді. Күндіз
– күлкісін, түнде ұйқысын шектеп жүріп,
ұлт театрының рістеуіне мірі мен ма-
хаббатын лшеусіз арнаған, қылдырықтай
нәзік қыздан айбынды даланың адуынды
Анасы – Таңқабикеге дейін к терілген, ұлт
театрына ондаған кесек бітімді образдар
галереясын алып келген аса к рнекті нер
шебері Ғазиза >бдінәбиева тті дегенге
к ңіл сенер емес...
3нері де, зі де згеше еді...
Адам таңдамайтын тізгінсіз тажал
арамыздан Алаш жұртының тағы бір
жұлдызы жарық, жаратылысы б лек,
табиғаты таза згеше бітімді ірі кілін
алып кетті. Қазақ сахнасында Ғазизаның
үңірейіп тұрары анық.
Рухың пейіш т рінде шалқысын!
Бақұл бол, аяулы Ғазиза!
Жатқан жерің жайлы болсын, театр
нерінің хас шебері!