жалғастыру мүмкіндігі, әрбір жаңа түсіндірушінің жаңа мағынаны, іс
жүзінде жаңа мәтінді қалыптастыруы ретінде қарастырады.
Уақыт ӛте келе, Гадамер герменевтиканы мәтінді түсіндірудің
техникалық құралы – әдісі ретінде түсіндіруге кӛбірек қарсы шығатын
болады. Мұндай герменевтиканың мағынаға ешбір қатысы жоқ. Ол
герменевтиканы рухани шындықты ұғыну әдісі ретінде түсінуге, мәтінді
мағынаны білу үшін ұғынуға қарсы шығады, себебі мұндай түсіндіруде де
герменевтикалық мәтін сӛздің нағыз герменевтикалық мағынасындағы мәтін
болудан қалып, ғылыми-жаратылыс ілімінің объекті тәрізді зерттеу
нысанына айналады.
Гадамер бойынша, ұғынудың мақсаты мәтіннің қажетті түсіндірілуінен,
түсіндірілетіннің идеялары мен пікірлерін қайта құрудан емес, диалогтық
сұрақ-жауап жүйесін қалыптастыру арқылы жеке ойлау процестерін жандандырудан тұрады. Мәтінді түсіндіру герменевтикалық тәжірибенің
ӛнімді, шығармашылық тұсына айналады. Ұғыну мәселесіне онтологиялық
тұрғыдан назар аударуға кӛңіл бӛле отырып, Гадамер «ұғынуды болмыстың