216 7-ТАРА У I Нью-Йорктің бай тұрғындарына
I арналған әйгілі қымбат «Хамптоне»
жазғы клубында демалатын осы поло
жанкүйерлері сияқты жоғарғы тап
мүшелері, табысы бойынша халықтың
1 пайызын қамтиды.
Принстон секілді Ivy League оқу орындарына түседі. Олар оқуын бітір-
ген соң елдің таңдаулы клубтарына қосылып, жоғары мәртебелі епис-
коптық немесе пресвитерлік шіркеулерге барады. Олар көркем мұра-
жайлар, симфониялар, опера және т.б. «жоғары мәдени» үйымдарға
қызмег көрсетуі мүмкін.
Екінші топ миллиондаған немесе миллиардтаған доллар табы-
сының кем дегенде бір бөлігін өз еңбегімен (мұраға емес) тапқан
адамдардан тұрады. Құрама Штаттарда шамамен 500 000 миллионер
тұрады. Кедейліктен байлыққа жеткендері де бар. Олардың көпші-
лігі - орта таптағы немесе жоғарғы таптағы ата-аналары жақсы мек-
тептерде оқытып, қаржылай көмек көрсетілгендер (7.3-кесте).
Әлеуметтік тап және қоғамдық саясат Көптеген америкалықтардың айтуынша, бәсекелестік әділ болса, таптар
нәтиженің теңсіз болуымен келісуге дайын. «Үстемдіктердің әділетсіз
болмауын қалай қамтамасыз ету керек?», - деген сұрақ туындайды. Сая-
сатшылар, қоғам белсенділері мен әлеуметтанушылар теңдікті нығайту-
ға бағытталған әртүрлі тәсілдерді ұсынады. Олардың негізгі екеуі - әділ
еңбекақы қозғалысы және білім алу мүмкіндіктерін арттыру.
Лайықты еңбекақы талап ету қозгалыстары Табыс теңдігін көтермелеудің бірден-бір жолы - әлеуметтік жүйенің
төменгі топтағыларыиың табыс мөлшерін көбейту. XIX ғасырдан бері
кәсіподақтар америкалық жұмысшылардың еңбекақы мөлшерін
көбейтуге тырысты (Lichtenstein, 2003). Кәсіподақтардыц лайықты
еңбекақыға қол жеткізу мақсатында қойған талаптарын жұмыс бе-
рушілердің қабылдауы үшін бойкоттар, ереуілдер және ұжымдық
келіссөздер сияқты тактикалар қолданылды. Кәсіподақтар XX ғасыр-
