316
11-ТАРАУ
сы және жылдам өзгеріп тұрады. Жастар мүмкіндік бар кезде қол-
дан келгенше өмірдің рақатын көру керек деп санайды, сөйте тұра
олар өз фьючерстерін жоспарлай бастайды. Кейбірі: «Қай колледж-
ге өтініш жазсам екен?» және «Неге колледжге өтінішті әлі жазған
жоқсың?» - деген толғаныста жүреді. Енді бірі: «Неге автомеханик
сияқты пайдалы мамандық игермеске?» және «Неге жарты күнге
болсын, жұмысқа кіріп алмайсың?» - деген сияқты сауалдарды алға
тартады. Ал, шын мәнісінде, жасөспірімдер ата-аналарынан тәуел-
сіз болғысы келеді. Бірақ ұялы телефонға жиі жазылатын хабарла-
малар мен соғылатын қоңыраулар олардың ата-аналарымен арада-
ғы қатынасын үздірмейді (Turkle, 2011). Сол себепті жастардың көбі,
айталық, көлігі сынып қалса аса алаңдамайды. Онда олар өз күште-
ріне ешқашан анық сене алмайтын болады.
Жасөспірімдер бой түзеп, қыз-жігіттер бір-біріне көз сала бас
тайды. Құрдастары олар «барлығын бастан өткереді» деп ойлайды, ал
ата-аналары оларды пәк күйінде қалады деп сенеді. «Бүрыс» қызы-
ғушылығы оянған жас гейлер мен лесбияндар тіптен қатты ^бал-
жиды. Олар басқалардың сезімдерін шатастырады және отбасылары
қалай қабылдайтынын ойлап қорқады. Осы және өзге де себептерге
орай, жасөспірімдік кезең - күрделі кезең саналады.
Достарыңызбен бөлісу: