Исраил (Жақып) өлерінің алдында өзінің барлық он екі ұлын шақыртып алып әрқайсысына өзіне сай келетін ерекше батасын береді. Соның ішінде: Иудаға: «Сенің әкеңнің ұлдары саған бас иетін болады. Иуданың қолынан патша таяғын тартып алмайды, биліктің белгісі оның әулетінде қалады. Күндердің күнінде бейбітшілік әкелуші келеді, оның тілін халықтар алады» - деген. Осы пайғамбарлық сөз Мәсіх пайғамбардың келуін алдын ала білдіреді.
Жүсіпке: «Жақыптың сиынған құдіретті Құдайы сені қолдап тұрады. Құдіреті күшті Құдай сені аспаннан келетін барлық жақсылықтармен, шыңырауда қайнап жатқан көздермен жарылқасын, емшек сүтіне тойып жатқан бала мен төлді көп қылсын. Бұл баталар Жүсіптің басына, бауырларының ішіндегі ерекшенің төбесіне қонсын!» –депті.
Осындай мағынадағы өсиеттерді әрбір баласына арнап айтыпты.
Исраил барлық балаларына өсиеттерін айтып болысымен соңғы демін шығарыпты. Оны өз өсиеті бойынша балалары Ыбыраим пайғамбар мен Сара, Ысқақ пен Рабиға, Лия жатқан үңгірге апарып жерлейді.
Ескерту: Осы аттары аталған Есау ұрпақтары түгел ру басылары болған.
