Жұтылу менсәулеленудіңарасындағы санды к каты насты Г. Кирхгоф 1859 ж.
аныктады:
дененің сәулелену кабілеттілігініц г (X, 7) оның жұту кабілеттілігіне а
(X, 7) каты наем е (X, 7) функциясы барлык дене үшін бірдей (Кирхгоф заны):
г(Х, 7)
а(Х, 7)
Е(Х’
(27.4)
Кара дене үшін
а (X,
Т) = 1, сондықтан е
(X,
Т) — кара дененің энергетика-
лык жаркырауы. Кирхгоф заңын пайдаланып, накты дененің сәулелену кабі-
леттілігін оның жүту кабілеттілігі аркылы өрнектеуге болады:
r(X,
Т)
= а(Х, 7 V с(Х, 7).
(27.5)
Онда (27.1) формуласы мынадай түрге келеді:
d
Re =
а(Х, 7) • с(Х, 7) • dX.
(27.6)
Бүл жердедененің жарыкты жұтукабілеттілігі тәжірибе жүзінде аныкталуы
мүмкін.
27.3. ҚАРА ДЕНЕНІҢ СӘУЛЕ Ш ЫҒАРУ ЗАҢЫ
Кара дененің сәуле шығаруы тұтас спектрлі болады. Әртүрлі температура
үшін сәуле шығару спектрінің графигі 27.2-суретте көрсетілген. Осы тәжіри-
белік кисыктардан бірнеше түжырым жасауға болады.
Энергетикалык жаркыраудың спектрлік тығыз-
дығынан максимумдар бар, ол температура арткан
сайын кысқа толкындар жағына карай ығысады.
(27.2)
тендеуінің негізінде кара дененің энергетика
лык жаркырауын абцисса және ордината бойынша шек-
телген кисыктың ауданы ретінде аныктауға болады:
2
R =
f c xdX.
(27.7)
Достарыңызбен бөлісу: 
