Трихофития (trichophytiae) – трихофитон саңырауқұлақтарымен шақырылатын терінің саңырауқұлақты ауруы.1842 жылы Казенаве ең алғаш осы ауруды сипаттап жазды.1844 жылы Грэби алғаш рет қоздырғышты тапқан. Экологиялық белгілері бойыншы оларды:
антропофильді
зоофильды
геофильды (адамды да жануарды
да зақымдайды)
Этиологиясы
антропофильды – тері, шаш, тырнақ;
- беткей трихофития - созылмалы трихофития Теріде айқын емес және терең емес қабыну үрдісі. Дененің шашты бөлігіне түссе шаш зақымдалады. Шашқа түскенде шаштың өзегін зақымдайды –
сол үшін Trichophytonendothrix деп аталады.
Қоректік ортада өсуіне байланысты жіктелуі:
Tr. violaceum
Tr. tonsurans
зооантропофильді - адам мен жаунарда
кездеседі
- инфильтративті іріңді трихофития Шаштың сыртқы беткейінде қапшық тәрізді орналасады Trichophytonectothrix . Спораларына байланысты жіктелуі:
- Майда споралы Tr.ectothrix microdeis тышқан, қояндар, теңіз шошқаларына
- Ірі споралы Tr.ectothrix megasporon ірі малдар: сиыр, жылқы,қойларда болады.
Қоректік ортада өсуіне байланысты жіктелуі:
АНТРОПОФИЛЬДІ. Инфекция көзі – ауру адам шашы, қабыршақтары, тұрмыста пайдаланған заттары. Қызбаның болуы, жалпы және жергілікті иммунитет төмендеуі, эндокринді бұзылыстар тез трихофития дамуына жағдай жасайды.
ЗООАНТРОПОФИЛЬДІ. ауру малдан жұқтыруы мүмкін. Майда споралы трихофитон үшін эпидемиологиялық тізбек тән: кеміргіштер→мал→адам.
Патогенезі: Вегетодистониялық өзгерістер (акроцианоз), эндокринді жүйенің бұзылуы (80% қыздар мен әйелдер ауырады).