Электроэнцефалография (ЭЭГ) - ұйқы кезінде ми қыртысының электрлік белсенділігін бағалауға арналған диагностикалық зерттеу және ересектерге де, балаларға да жасалады. ЭЭГ мақсаты - ми жасушаларының аурушаңдық күйін, яғни эпилепсияның көрінісін анықтау.
Электрокардиография - бұл жүрек жұмысы кезінде пайда болатын электр өрістерін тіркеу және зерттеу әдістемесі. Электрокардиография - бұл салыстырмалы түрде арзан, бірақ кардиологиядағы электрофизиологиялық аспаптық диагностиканың құнды әдісі.
Электромиография (ЭМГ) - бұлшықеттердің электрлік белсенділігін зерттейді. Бұл бұлшықет талшықтарының жай-күйі, олардың иннервациясы, қозғалтқыш бөлімдерінің саны мен ұйымдастырылуы туралы ақпарат алуға, сонымен қатар емдеудің тиімділігін, патологиялық процестің динамикасын және аурудың болжамын бағалауға мүмкіндік береді.
Электроретинография - бұл жарық стимуляциясы кезінде онда пайда болатын биопотенциалдарды тіркеуге негізделген, тордың функционалды күйін зерттеу әдісі.
Қорытынды
Физикада потенциал термині әр түрлі өрістердің (электростатикалық, магниттік, гравитатциялық т.б.) энергиясын сипаттау үшін қолданылатын шама. Биологиялық мембранада электр өрісі бар, олай болса ол өрістің энергиясын да осы тәрізді бипотенциал деген шамамен сипаттаймыз. Көбіне потенциалдың шамасын қолданбайды, олардың айырымын, яғни екі нүктедегі потенциалдар айрымын қолданады: Dj =j2 - j1, мұндағы j2 и j1 сәйкес нүктелердегі (аймақтардағы) потенциал шамасы. Биопотенциал деп ағзаның екі нүке арасындағы потенциалдар айырымын немесе мембранадағы биопотенциал деп, мембрананың ішкі және сыртқы орта арасындағы потенциалдар айырымын атайды
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі:
Б. Арызханов- Биологиялық физика-Алматы Қайнар 1990ж.
Ж.К.Ермаханы -Тәнтану Адам анатомиясы-Алматы «Білім» 2004
Т.Несіпбаев-Адам және жануарлар физиологиясы- Алматы 2000 4
