Зерттеу көрсеткендей, мейірбике персоналы да, ол көмек көрсететін пациенттер де олардың арақатынасындағы этикалық- құқықтық аспектілерде және ол арақатынасты реттейтін заңдылық-нормативных актілер бойынша жеткіліксіз білікті. Сондықтан ұйымдастырылған зерттеу жұмысы орта медициналық қызметкерлердің кәсіби жұмысындағы биомедициналық этика аспектілерін айқындап бекіту және персонал мен пациент өзара қатынасын реттейтін нормативтік-құқықтық актілерді меңгеру деңгейін жоғарылатуды көздейді.
Медициналық этика және деонтология маңызы денсаулық сақтауға тікелей эсер ететін әлеуметтік-экономикалық қатынастардың өзгерістерімен, нарықтық, маркетингтік үдерістердің енгізілуімен, медициналық көмек сферасының коммерциализациялануына байланысты арта түседі.
Қорытынды
Сонымен, биологиялық этика — ол қайырымдылық пен қатыгездіктің, ар-ұят пен парыздың, намыс пен абыройдың биологиядағы эксперименталдық жəне теориялық жұмыстардың аясына жəне де оның нəтижелерінің практикада қолданылуы барысында жалпы адамзаттың тіршілік иелеріне деген адамгершілігінің қарым-қатынасының жиынтығы.
Ел басына қандай қиыншылық түссе де дәрігер болсын, орта буын медицина кызметкерлері болсын, өзінің кадір-қасиеті, намысы, мамандығының абырой-атағы үшін күресе білуі керек. Дәрігер мен орта буын медицина қызметкерлерінің адам баласының денсаулығының сақшысы екенін қас қағым сәтке де ұмытуға қақылары жоқ. Ішкі мәдениеті үйлескен дәрігер мен медбикештер ғана сырқат жүрегіне жол тауып, адам жанының арашашысы бола алады. Ол үшін әрбір дәрігердің, әрбір медбикештің көп ізденулері, білімі мен мәдениетін көтерулері қажет. Дәрігерлік этика мен деонтология ілімдерін үздіксіз оқып-үйренулері керек. Тән жарасы мен жан жарасының шипагері бола білген адам ғана нағыз дәрігер, медбикеш деген атка лайық бола алады.
