Доктринаның өзгеруінің нәтижесі жаңа жалпы менталитет болды. Мұнда адам өзінің жоғарғы кейіпкері және ғаламның орталығында басты кейіпкер болған ақыл-ой схемасы енгізілген. Доктринаның бұл түрі ақыл адамның алға жылжуы мен дамуы үшін бірден-бір бағдар болуы керек деп санайды. Олар ілімнің қозғаушысы болатын сенімнен ақылға жүгінеді. Бұл менталитеттегі барлық өзгеріс сол кездегі барлық сенімдердің төңкерісін тудырғанын есте ұстаған жөн.
Антропоцентризм ілімі негізге алынды адам - бұл барлық діни және библиялық аңыздар мен әңгімелерден тәуелсіз болмыс. Осы уақытқа дейінгі оқиғалардың барлығы адамға қатысты болды және қоғамды белгілі бір әрекеттерді жасауға немесе белгілі бір мінез-құлықты сақтауға мәжбүр етті.
Біз антропоцентризмді енгізудің арқасында менталитеттің өзгеруіне негіз болған қозғалыстардың қайсысы болғанын қорытындылаймыз.
Ренасимиенто
Бұл XV ғасырда пайда болған және Италияның солтүстігінде пайда болған көркемдік қозғалыс. Бұл көркем қозғалысты кескіндеме, мүсін және сәулет арқылы бейнелеуге және білдіруге болатын. Ренессанс атауы осы стильде классикалық және римдік дәстүрдің кейбір сипаттамалары қолданылғандығынан шыққан. Антропоцентризм осы дәуірде үстемдік құра алғанын ескере отырып, көптеген суретшілер өздерінің ұсыныстарын шығармаларға аудару мүмкіндігін пайдаланды. Мысалға, классикалық грек-рим өнерімен жасалған адам денесінің көптеген бейнелері болды. Уақыт өте келе жоғалған үйлесімділік пен пропорцияның басқа тәсілдерін қалпына келтіруге қызмет еткен бірнеше көркемдік ағымдар болды.
Антропоцентризм ренессанстың бүкіл Еуропаға таралуына және XNUMX ғасырға дейін күшінде болуына себеп болды
Гуманизм (лат.humanitas — (human - Кісі) — адамның кісілік қадір-қасиетін, адамның еркіндігін, адамның бақытқа құштарлығы мен талпынысын, адамның құқы мен жауапкершілігін, арын, намысын, мейірбандығы мен қайсарлығын, адамның жасампаздығын - яғни адамның барша адами қасиеттерін ұлықтайтын, даралығы мен дамуын дәріптейтін идея.
Гуманизм сөзі және гуманизмдік идеялар ХV ғасырда Европаныңренессанс басталған елдерінде пайда болды. Бірақ оның бастауы батыс пен шығыстың ежелгі дүниетанымында тұнып тұр.
Гуманизм - мәлім әлеуметтік жағдайда жеке адамның шығармашылық әлеуетін дамытуға бағытталған белсенділігі, адамның кім екеніне қарамай, оның құқы, құндылығы, адамара тендік, әділеттілік, адамгершілік қатынастар.[1] Гуманизмнің ең басты ережесі - "егер дүние бейне жүзік болса, онда адам оның бетіндегі гауһар"(Омар Хайям) дегенге құрылған.
Абайдың "адамзаттың бәрін сүй бауырым ", "адам бол" деген сөздері гуманизмнің нақты мысалы бола алады.