160
ҚАЗА
ҚСТАННЫ
Ң
ҒЫЛЫМЫ
МЕН
Ө
М
ІР
І •
НАУКА
И
ЖИЗНЬ
КАЗАХСТАНА
•
SCIENCE
AND
LIFE
OF
KA
ZAKHST
AN
болмыстың тілдегі көрінісін, халықтың танымдық
рухани болмысын, мәдениетін таныту» [Маслова
В.,2001, 37], деп сипаттаса, В.А.Маслова лингво-
мәдениеттанудың объектісі жөнінде: «Объектом
лингвокультурологии является исследование
взаимодействия языка, которой есть транслятор
культурной информации, культуры с ее установ-
ками и преференциями и человека, который соз-
дает эту культуру, пользуясь языком».
Тұжырымдардан көріп отырғанымыздай,
В.А.Маслованың бұл ғылыми негіздемесіне ар-
қау болған мәдениет пен тіл арасындағы байла-
ныстың сыры американдық ғалымдар Э.Сепир
мен Б.Уорфтың «Лингвистикалық ықтималдық
теориясының» негізін танытқан «этнос дүниета-
нымындағы ерекшеліктің ізі халық тілінде сақ-
талады» деген қағидамен астасып жатқандығын
көреміз. Бұл жайт лингвомәдениеттану пәнінің
этнолингвистика ғылымы мен туыстығын ашық
көрсететіндей. Тіл білімінде лингвомәдениетта-
ну-лингвистика мен мәдениеттанудың түйіскен
тұсынан туындап отырған, әрі этнолингвистика
мен елтануды да ортақтастыратын жаңа ғылым.
Зерттеуші В.А.Маслова тіл мәдениетпен тығыз
байланысты деп есептейді: «... мәдениет тіл ішіне
енеді, онда дамиды және сол тілдің мәдениетін
білдіреді, халық мәдениетін танытушы ғылым са-
ласы» [Ә.Т.Қайдар,1998, 76].
Тіл біліміндегі тілдік құбылыстың табиғаты өз
заңдылықтарына ғана сүйеніп қоймай, сонымен
қатар халықтың дүниетанымын, салт-дәстүрі,
ұлттық болмысымен де тікелей байланысты. Бұл
құбылыс қазіргі тіл білімінде сөз табиғатын тану-
дың ортақ заңдылығына айналды. Осыған байла-
нысты академик Ә.Қайдардың: «ана тіліміздің бай
қоры – ұлттық болмыс-бітімді танытатын тілдік
этнодеректердің қазынасы» деген пікірі қазақ тіл
білімінде ұлт тілі мен ұлт мәдениетін сабақтасты-
ратын «лингвомәдениеттану» саласының өзіндік
жаңа қырын танытып отыр. Бұл салада Ә.Қайда-
ри, Ж.Манкеева, Н.Уәлиев, Е.Жанпейісов, А.Алда-
шева т.б. ғалымдардың еңбектерін атауға болады.
Осы бағыттың орыс тіл біліміндегі негізін қалау-
шы ғалым В.Н.Телия: «Лингвомәдниеттану – тіл-
дің корреспонденциясы мен мәдениеттің өзара
қатынасының синхронды түрін зерттейтін және
сипаттайтын этнолигвистиканын бір бөлшегі».
- [Ахманова О.С., 1966, 217] деп көрсетеді.
Лингвомәдениеттану саласының орыс тіл білі-
мінде теориялық және әдістемелік жолын зертте-
ген ғалым В.В.Вороьбев оны «металингвистика»
ғылымы ретінде танытуға ғылыми бағыт бұрып,
бұл саланың тіл мен мәдениеттің өзара әсері-
нің негіздерінен туындағанын дәлелдей келе,
әрі былай деп анықтама береді: «Лингвокуль-
турология – комплексная научная дисциплина
синтезирующего типа, изучающая взаимосвязь
и взаимодействие культуры и языка в его функ-
ционировании и отражающая этот процесс как
целостную структуру единиц в единстве их язы-
кового и внеязыкового (культурного) содержания
при помощи системных методов с ориентацией
на современные приоритеты и культурные ус-
тановления (система норм и общечеловеческих
ценностей)» [Копылено М.Н., 1997, 37].
Тіл ғылымында лингвомәдениеттану- линг-
вистика мен мәдениеттанудың түйіскен тұсынан
туындап отырған, әрі этнолингвистика мен ел-
тануды да ортақтастыратын жаңа ғылым. Анық-
тама ретінде айтар кетер болсақ:
Лингвомәде-
Достарыңызбен бөлісу: