жағдайда сұйықтық ыдыс қабырғасымен жоғары көтеріледі
(суреттегі а). Оның тар ыдыстағы (капилляр түтіктегі)
беті ойыс
болады. Қатты денеге жұқпайтын (яғни F1
капилляр түтіктегі деңгейі кең ыдыстағы сұйықтық деңгейінен
төмен әрі оның беті дөңес (суреттегі ә) болып келеді. Капилляр
түтіктегі сұйықтықтың имек беті мениск деп аталады.
Жұғатын
сұйықтықтың менискісі ойыс, жұқпайтын сұйықтықтың менискісі
дөңес болады. Ойыс менискі астындағы капиллярлық қысым теріс
болғандықтан, түтіктегі сұйықтық салмағы капиллярлық қысыммен
-теңдік
–
–
–
фазааралық беттік керілу, r – мениск беті орташа қисықтығының
радиусы, g – еркін түсу үдеуі. Д.Жюрен (1684 – 1750) формуласы
деп аталатын бұл өрнек сұйықтықтың капилляр түтік
бойымен
көтерілу (не төмен түсу) биіктігін (h) анықтайды.
Рөлі
Капиллярлық құбылыстар табиғатта, күнделікті өмірде және
өндірісте елеулі рөл атқарады. Судың топыраққа және әр түрлі
кеуек материалдарға сіңуі, керосиннің білтемен жоғары көтерілуі,
кентасты байыту үшін қолданылатын флотация осы К. қ-ға
негізделген. Капиллярлық құбылыстарды
алғаш рет Леонардо да
Винчи (15 ғ.) ашып зерттеген. Онан кейін Б.Паскаль (17 ғ.) мен
Дж.Жюрен (18 ғ.) капилляр түтіктің көмегімен тәжірибе жасаған.
Капиллярлық құбылыстардың теориясы Т.Юнгтің (1805),
П.Лапластың (1806), Дж.Гиббстің (1875) және И.С. Громеканың
(1879, 1886) еңбектерінде дамытылған.
Достарыңызбен бөлісу: