Үңгірден аттаныс
Рәби'уләууал айының төртінші дүйсенбісі... Үңгірден шығар сәт те
келіп жетті...
Хазіреті Әбу Бәкір екі түйенің қоңдырағын досы Хазіреті Мұхаммедке
(с.а.у.) ұсынып:
"Әке-шешем сенің жолыңда құрбан болсын, уа, Расулаллаһ, міне
мінісің де әзір", - деді.
Хазіреті Мұхаммед (с.а.у.):
"Тұра тұр, асықпа досым. Мен мына түйенің құнын төлемей міне
алмаймын", - деді. Хазіреті Әбу Бәкір:
"О не дегенің, сенің жолыңда мал түгілі жанымыз пида. Кел, мін", -
деді.
Мұхаммед (с.а.у.) келіспеген соң Хазіреті Әбу Бәкір түйенің сатып
алғандағы бағасын айтуға және оны алуға мәжбүр болды. Үрайкиттің ұлы
Абдуллаһ бастап, қастарына Әбу Бәкірдің қызметшісі Амирді де алып, екі
дос Сәуірмен қош айтысты.
Аллаһ Елшісіне туып-өскен мекенінен айырылу оңай болмады. Артына
қайта-қайта қарайлап, мұңды жанарын Меккеге тігумен болды. Хәзрауа
алқабына келгенде түйесін тоқтатып көз ұшында қалып бара жатқан туған
қаласына деген қимастық сезімін төмендегі сөздермен білдірді:
"Уаллаһи, сен Аллаһтың жаратқан мекендерінің ішінде ең құттысысың.
Аллаһ сүйген орынсың.
Мен үшін де сенен қайырлы, сенен әсем жұрт жоқ. Кетуге мәжбүр
болмасам, басқа жерден қоныс іздеп көшпес едім. Қош бол, туған жер -
атамекенім!"
187
Хақ Тағала осы сәтте сүйікті құлын жұбату мақсатымен төмендегі
аяттарын түсірді:
Достарыңызбен бөлісу: |