Көрнекі материал: мультимедиялық дәрістің электрондық материалы (кафедрада студентке беріледі).
Әдебиеттер: 1. Амиреев С.А. и др. «Стандарты и алгоритмы мероприятий при инфекционных болезнях», 1 том. Практическое руководство - Алматы, 2007. 11-21 бет
2. Гринхальх Т. «Основы доказательной медицины». – Москва, 2004. 28-41 бет
3. Флетчер Р. и др. «Основы доказательной медицины». – Москва, 2004. 5-25бет
4. Власов В.В. «Эпидемиология». Учебное пособие для вузов. – Москва, 2004. 9-50 бет
Дәріс 15 Клиникалық эпидемиологияның биостатистикамен байланысы. 2. Мақсаты: Студенттермен тақырыптың келесі аспектілерін меңгеру:
«Клиникалық эпидемиология» терминінің маңызы және мәні. Клиникалық эпидемиологияның ең басты постулаты.
Дәлелді медицинаның принциптері, дәлелді медицинаның анықтамаларының варианттары және бұл түсініктің мәні.
Зерттеу нәтижелерінің дәлелдемелік пирамидасы.
Клиникалық шешімдерді қабылдау үшін диагностикалық тестілер.
3. Дәрістің тезисідәлелді медицинаның негізінде медициналық ақпарат алу үшін тек қана ғылыми факторлармен дәлелденген, жүйелі және кездейсоқ қателіктердің әсер етуін болғызбайтын эпидемиологиялық әдістерді пайдаланатын медицинаның бір саласы болып табылатын бөлім «клиникалық эпидемиологияға» жатады. Клиникалық эпидемиологияның анықтамаларының мәні:
«клиникалық эпидемиология» (clinical epidemiology) – бұл «клиникалық» ғылым, өйткені өте сенімді фактыларға негізделген клиникалық сұрақтарға жауап беруге және клиникалық шешімдер ұсынуға ұмтылады. Басқаша айтқанда «клиникалық эпидемиология» - клиникалық зерттеу әдістерін жасайтын ғылым, ол жүйелі және кездейсоқ қателіктердің әсерін бақылай отырып, әділ қорытындылар шығаруға мүмкіндік береді;
эпидемиологиялық тұрғыдан – ол медициналық ақпарат алу үшін тек қана ғылыми факторлармен дәлелденген, жүйелі және кездейсоқ қателіктердің әсер етуін болғызбайтын эпидемиологиялық әдістерді пайдаланатын медицинаның бір тарауы;
клиникалық эпидемиологияда эпидемиолог пен клиницистің арасында өзара тығыз байланыс қажет, онсыз нақты адамның және жалпы тұрғындардың денсаулығын қорғау мәселелерін шешуге олардың іс-әрекеті шектеулі және тиімділігі аз болады.