§2. Коммуникация, өзара түсіністік және адамдар қарым-қатынасындағы өзара әрекеттестік (вербалды және вербалды емес коммуникация) Қарым-қатынаста адам үнемі басты нәрсеге мән беріп талпынуға үйренеді, сонымен қатар жанды мен жансызды, кездейсоқтықта қажетті жеке заттардың бейнесі, олардың бірліктегі заттардың бейнесінің тұрақты бейнеленуі мәнді сөздердің жалпы қасиеттеріне көшеді, нақты белгілері бекітіледі, заттардың тұтастай классына тән және оған қатысты нақты заттар туралы әңгіме болып отырған, тұрақты заттардың бейнесіне көше алады. Керекті мен байқаусыз болған тәсілдерді өзара жалпы құрған мағыналары арқылы біледі және не жайлы айтылғандығын түсіне алады. “Газет” деген сөзді айта отырып, біз ол қандай зат екенін біліп қана қоймаймыз, ол қандай заттың класына жатады және де ол басқа бастырылған ақпараттан қандай айырмашылығы бар екенін білеміз.
Сөздер олар белгілі бір заттың мағынасын береді, яғни қандайда-бір әлем затына қатысты. Мұғалім белгілі бір сөздің екі мағынасын біреуін айтса да, оның оқушылары не айтып жатқанын түсіне алады. Белгілі бір жүйедегі мағына, ол адамның өмірінде кең түрде дамиды және оның мақсатты бағытталып қалыптасуы – орталық білім беру негізі болып табылады.
Вербалды коммуникация. Сөз.
Сөз- бұл вербалды коммуникация, яғни тіл арқылы қарым-
-қатынастың үрдісі. Вербалды коммуникация тәсілі болып,олардан кейінгі қоғамдық тәжірибесінің айтылуы болып табылады. Бұл сөздерді олар дауыстап айтуы мүмкін немесе ішінен өзінше айтуы ықтимал, яғни керең адамдарда өздеріне түсінікті етіп, ерекше жесттармен түсіндіру (яғни бұл дегеніміз әрбір әріпті саусақ қимылдары арқылы білуге болады және жесттік қимылы арқылы бір сөзді, тіпті бір мағынаны түсінуге болады, бұл дактиология деп аталынады).
Сөздік қарым-қатынас жазбаша немесе ауызша болуы мүмкін және ең соңғысының өзі : диалогтық және монологтық болып бөлінеді.
