Байланысты: Диафрагманы концепциясы. Операциялы емге к рсеткіш, операция а-1
Кеуденің жабық жарақаты. Трахеяның зақымдануы, клиникасы, диагностикасы және хирургиялық тактика. Хирургиялық шаралардың көлемін таңдау. Асқынулары және алдын алу жолдары.
Аурудың себептері мен ағымы трахея жарақаттары көмей жарақаттарына қарағанда айтарлықтай сирек кездеседі. Көбінесе мұндай зақым мойын аймағына механикалық соққы кезінде пайда болады: жұдырықпен немесе затпен соққы, тұншығу әрекеті, көлік апаты, кеуде аймағындағы доғал соққы. Трахеяның ішкі жарақаттары өкпені ұзақ желдету немесе интубация кезінде пайда болады (тұншығу кезінде арнайы түтік енгізу). Кейде трахея хирургиялық манипуляциялармен, сондай-ақ бөтен денемен, термиялық немесе химиялық күйікпен зақымдалады. Трахеяның зақымдануының келесі түрлері бар: ашық және жабық; орналасқан жері бойынша – мойны мен кеуде қуысының зақымдануы; трахея қабырғасының тесілуіне байланысты енетін және енбейтін; тесілген, кесілген, атыс. Егер жарақат төс сүйегі мен шеміршек арасында орналасқан кеңістікте орын алса, онда трахея мен өкпенің зақымдану қаупі өте жоғары, бұл зақымдалған тамырлардан қан кетумен бірге жүруі мүмкін. Клиникалық көрініс трахея жарақатының маңызды белгілерінің бірі-жабық жарақаттарда пайда болатын, тез дамитын және жеткілікті кең аумақты қамтуы мүмкін тері астындағы мойын эмфиземасы. Тағы бір маңызды симптом – қан кету. Ол ішкі немесе сыртқы болуы мүмкін және тұрақты жөтелмен, гемоптизбен және тыныс алумен бірге жүреді. Мұндай зақымданулармен тыныс алудың қиындауы өте аз.
Егер өңеш пен трахея бір мезгілде жараланса, жұтылу бұзылады, пайда болған жара арқылы сілекей мен тамақ бөлінеді. Трахея жараланған кезде афония дауыстық қатпарлардың астында пайда болуы мүмкін (дыбыстық сөйлеудің болмауы, тек сыбырлау). Көмей мен трахеяны эндоскопиялық және сыртқы тексеру кезінде зақымдану сипаты белгіленеді. Кейбір жағдайларда көмей мен трахеяның жарақаттарымен бірге төменгі көмей нервінің зақымдануы байқалады. Бұл жағдайда көмейдің жартысы қозғалғыштығын жоғалтады. Диагноз егер мойында ауа мен көбіктенген қан бөлінетін жара болса, онда бұл трахея жарасы пайда болмайтынына күмән жоқ. Бірақ жабық жарақаттар диагноз қою кезінде қиындықтар тудыруы мүмкін. Бұл жағдайда трахеобронхоскопия жасалады (эндокопиялық зерттеудің бір түрі, негізінен жергілікті анестезиямен). Егер өңештің жарасына күдік болса, рентгеноскопия тағайындалады.
Емдеу трахея жарасы бар науқастар дереу ауруханаға жатқызылады. Қан кетуді тоқтату шаралары қабылданады, тыныс алу қиын болған жағдайда жедел трахеотомия (трахеяның диссекциясы) жүргізіледі.
Трахеяның жарылуының қаупі болганда жетекші белгілері: 1) газ синдромы-жердің медиастинальды және тері астындағы эмфи-нің дамуы; 2) компрессиялық синдром-медиастинальды эмфиземаның шиеленісуіне байланысты медиастинальды тамырлардың қысылуы, зақымдану нәтижесінде бір немесе екі жақты пневмоторакстың болуы және
диастинальды плевра, бронх (өкпе), трахеяның жыртылуының төмен локализациясы. Бұл құбылыстар өткір гипоксияның және жүрек-қан тамырлары коллапсының, мидың ісінуінің дамуына әкеледі; 3) обтурациялық синдром — диастаз нәтижесінде тыныс алу жолдарының обструкциясы, сондай - ақ ауа өткізгіштігі бұзылған ұйыған қанмен қан кету; 4) аспирациялық синдром. Бұл қанның тыныс алу жолдарына ағуы нәтижесінде пайда болады, бұл ретте шулы, шулы тыныс алу, нье гемоптизі байқалады; 5) травматикалық шок.
Егер трахея жарақатының белгілері болса (жөтел, гемоптиз * ингаляция кезінде "тітіркену" сезімі, медиастинальды эмфизема және т. б.), егер науқастың жағдайы мүмкіндік берсе, тексеру келесідей ретпен жүргізіледі: алдымен кеуде қуысының рентгенографиясы жасалады? қабырғалар мен өкпенің жағдайын зерттеу мақсатында кеуде жасушалары мен мүшелері,
,..содан кейін-ортаңғы томография. Бұл жағдайда гематоманың мөлшеріне байланысты трахея қабырғасының қалыңдауы немесе гематома анықталуы мүмкін! бұл аймақта трахея бойындағы ауа жолағы. Соңғы диагноз трахеоскопия арқылы анықталады. Зерттеу алдында дренажға және хирургиялық араласуға дайын болу керек.. Трахеоскопияның алдында бронх ағашынан қанның аспирациясы болады, бірақ жарадан тромб жойылмайды. Егер жыртылу белгілері жараның өсуіне әкелмесе, хирургиялық қалпына келтіру көрсетілмейді.