Жүрек маркерлері (мысалы, тропонин, изоэнзим креатинфосфокиназа бұлшықет типі [КФК-МВ]) патологияны анықтау үшін ең пайдалы болып саналады және осылайша жүректің доғал жарақатының болуын болдырмау үшін пайдалы. Егер жүрек маркерлері мен ЭКГ көрсеткіштері қалыпты шектерде болса және аритмия болмаса, жүректің доғал жарақатын сенімді түрде жоққа шығаруға болады.
Жүректің жабық жарақатын емдеу
Қолдау терапиясы Өткізгіштіктің бұзылуының себебі болып табылатын миокард контузиясы бар науқастар 24 сағаттық кардиомониторингті қажет етеді, өйткені осы уақыт ішінде олар кенеттен аритмия қаупіне ұшырайды. Емдеу негізінен қолдау көрсетеді (мысалы, симптоматикалық аритмияны немесе жүрек жеткіліксіздігін емдеу) және сирек жағдайларда араласу қажет. Хирургиялық араласу миокардтың немесе клапандардың жарылуының сирек жағдайларда көрсетіледі.
Жүрек шайқалған науқастар аритмия үшін емделеді (мысалы, жүрек-өкпе реанимациясы [CPR] және дефибрилляциясы бар реанимациялық шаралар, содан кейін стационарлық бақылау).
Негізгі ойлар
Кеуде қуысының айтарлықтай жарақаты және жүрек соғуының әртүрлі түрлері, аритмия, жаңа жүрек шуы, белгісіз этиологиясы бар тахикардия немесе гипотензиясы бар науқастарда жүректің доғал жарақатына күдік туғызу керек.
ЭКГ және жүрек маркерлерін қолдану жарақаттарды анықтауда пайдалы; эхокардиография функциялар мен анатомиялық құрылымдардың патологиялық өзгерістерін бағалау үшін қолданылады.
Өткізгіштігі бұзылған немесе аритмиясы бар науқастар жүрек мониторингін қажет етеді.
17. Бейарнамалы жаралы колит. Этиологиясы, патогенезі, жіктелуі, клиникасы, диагностикасы және ажырату диагностикасы. Емдеу тактикасын таңдау. Емнің алгоритмі. Бейспецификалық жаралы колит (БЖК) Бейспецификалық жаралы колит– тоқ ішек және тоқ ішек шырышты қабатының жаралы-некротикалық өзгерістерімен жүретін, созылмалы бейспецификалық қабыну. БЖК Америка, Ұлыбритания, Австралия аймақтарында кең тараған. АҚШ-та 100 мың тұрғынға есептегенде, 225 тұрғын БЖК-мен сырқаттанады.
Этиологиясы және патогенезі. Этиологиясы анықталмаған. Көп жағдайларда БЖК полиэтиологиялық ауру деп есептеледі, бірақ аллергиялық, инфекциялық, тағамдық, генетикалық және де басқа да гипотезалар өз дәлелін тапқан жоқ. Қандағы антиденелердің табылуына байланысты аутоиммунды теория қолданылады, бұл теорияға сәйкес антигеннің тоқ ішек шырышты қабатына әсер ететін, ағзаның аутоиммунды реакциямен жүретін сенсибилизациясын шақырады, нәтижесінде антигенмен антиденелер қабыну үдерісін туғызып, ішек дисбактериозы пайда болады.
