Эпендидимит- аталық без қосымшасы ( придатка) қабынуы. Эпидидимиттің жеңіл түрлері үйде емдеуді қамтамасыз етеді, ауруханаға жатқызу аурудың асқыну ықтималдығы болған жағдайда ғана жүзеге асырылады. Эпидидимитпен ауыратын науқас қатаң төсек демалысын және ащы тағамдарды қоспағанда диетаны ұстануы керек. Эпидидимиттің дамуына әкелген ауруды емдеу міндетті болып табылады. Антибиотиктер, ферменттер, сіңіретін дәрілер, дәрумендер тағайындалады. Эпидидимистегі жедел қабыну процесі басылған кезде, скротумға, физиотерапияға жылу процедуралары қолданылады.
Орхит- ер адамдардағы тестикулярля тіннің инфекциялық қабынуы, травма нәтижесінде дамиьн ауру.
Кешенді терапия келесі тармақтарға негізделген:
дәрілік терапия-орхитке арналған антибиотиктер 4 аптаға дейін кең спектрлі, ауырсынуды басатын, стероид емес қабынуға қарсы және антипиретиктерді қолданады;
жергілікті шаралар - алғашқы сағаттарда ісіну орнына суық, болашақта сіңірілетін компресстер, физиотерапия қолданылады: электрофорез, лазерлік және магниттік әдістер, өршуге қарсы UHF;
хирургиялық әдістер-орхитке арналған операция іріңділік кезінде жасалады. Кейде аурудың дамуының бастапқы кезеңдерінде ойықтар жасалады.
15. Жедел зәр тоқтауы кезіндегі зәр ағысын қалпына келтіру әдістері Несептің жедел іркілуі (ЖЖБ) – кенеттен пайда болатын өздігімен қуықты босату мүмкін еместігімен сипатталатын синдром. 80% жағдайда ауырсынумен және зәр шығарудың жалған шақыруымен бірге жүреді. Бұл жағдай күрделі асқынулардың даму ықтималдығы жоғары болғандықтан шұғыл емдеуді қажет етеді.
Көбінесе ишурия уретральды клапанның дисфункциясына байланысты. Сонымен қатар, тәуекел тобына, ең алдымен, простатамен проблемалары бар ер адамдар кіреді. Сонымен қатар, басқа факторлар патологиялық жағдайды тудыруы мүмкін:
уретраның зақымдануы;
қуықтың тонусын нашарлататын жүйке жүйесінің бұзылуы;
қабынуға байланысты уретраның тарылуы;
уретраның таспен немесе қан ұйығымен бітелуі;
уретрадағы қайталанатын өзгерістер;
зәр шығару органдарының гипотермиясы.
Клиникасвнда науқаста кіші дәретке азапты шпқырулар болады.Ішінің төменгі бөлігі ауырады,бірақ өздігіген зірін жібере алмайды.Нәтидесінде сұйықтықтың көлемі артып орган мықын аймағына түсіп кетеді.Науқаста қосымша қалтырау,температура,тершеңдік п.б .Дефекуияға жалған шарулар болады
