Дина5вд б. Б., Сапина с. М. Академиялық сауаттылықТЫҢ теориялық ЖӘне практикалық негіздері оқУ ҚҰралы

ғылыми-кәсіби мәтіндердіңқұрылымын, аңдатпаның, конспектінің, рефераттың, дербес ғылыми шығарманың мәтінін біледі;

курсты оқып біткеннен кейін зерттеуші аңдатпа, абстракт, пікір, ғылыми мақала тезисін жаза алады;

кәсіби бағдарланған қатысым салаларында жазылған ғылыми-кәсіби сипаттағы мәтіндерді талқылай алады;

өзі жазған ғылыми жоба нәтижелерін ауызша және жазбаша сауатты түрде таныстыра алады;

кәсіби оқылым мен академиялық жазылым дағдыларын қалыптастырады.

«Ғылым» деп адамның білім алуын, жүйелеу және тексеру бағытындағы қызметініңтүрін айтамыз. Білімніңбәрі ғылыми білімге жатпайды, олардың жақсы тексерілгендері мен негізделгендері ғана жатады. Ғылыми білім кәдімгі қарапайым білімді теріске шығармайды, олардың екеуі де керек. Білім дамудың жоғары деңгейіне жеткенде ғана ғылыми білімге айналады.

туралы білім алуға бағытталған рухани қызметінің ерекше формасы. Ғылымның негізгі мақсаты - ақиқатқа жету және табиғат, қоғам, ойлау

заңдылықтары мен танымның объективтік заңдылықтарын ашу.

Ғылым ежелгі заманда (Қытайда, Үндістанда, Грекияда) пайда болды. Үзақ уақыт бойы ғылыми білімдер баяу дамыды. Тек ХУІ-ХУІІ ғасырлардан бастап Батыс Еуропада ғылым қуатты күшке айналып, индустриялы қоғамның құрылуы мен дамуына септігін тигізді. Содан бері ғылым практикамен тығыз байланыста дамып келеді. Сол кезеңнен бүгінгі үрпаққа дейінгі аралықта ғылым адамдардың практикалык қызметіне қатты әсер ететін, оның барысы мен деңгейін айқындайтын қоғамның тікелей өндіргіш күшіне айналып отыр.

Ғылым - білім алуға бағытталған, білімнің жинақылығы мен тұтастығынан көрінетін адамның шығармашылык қызметі және сол қызметтің нәтижесі. Ғылым қарапайым тәжірибенің тарихи дамуында жинақталған ақпараттардың, сілтемелердің, қызмет пен пәнге берілетін нұсқаулардың жиынтығы болып

табылатын стихиялы, тәжірибелік білімдермен салыстырғанда, жүйелілігімен ерекшеленеді. Ғылым табиғат (материалдық) дүниесі мен қоғамның заңдары туралы білім жүйесі ретінде көрініс береді.

Ғылым біртұтас бола тұра, жеке ғылымдар деп аталатын бірқатар білім салаларына жіктеледі. Олай бөліну бізді қоршаған дүниенің көптүрлілігінен болар, сондықтан ғылымның жеке саласы көпқырлы қызметтің белгілі бір жақгарын зерттейді. Осыған орай табиғат туралы ғылымдар - жаратылыстану, қоғам туралы - қоғамтану (әлеуметтік және гуманитарлық ғылымдар); таным мен ойлау туралы - логика, геносеология, диалектика болып бөлінеді. Техникалық ғылымдар жеке бір саланы кұрайды. Математика - өзі бір арнайы ғылым.

Әр ғылым және ғылыми пән міндетті түрде біртұтастықта көрінетін төрт қажетті элементтен тұрады:

• 
  ғылым субъектісі - ғалым. Ғылым субъектісі жеке адам немесе ғылыми ұжым болуы мүмкін;
  

• 
  объект (нәрсе, пән саласы) - алынған ғылымның немесе ғылыми пәннің зерттейтін нысаны;
  

• 
  ғылымға тән және оның пәнімен шарттасқан әдістер мен тәсілдер жүйесі;
  

• 
  табиғи немесе жасанды, өзіндік қолтаңбалы тіл (белгілер, терминдер, символдар, химиялық формулалар).