Диссертация жұмысы «6М021400-Әдебиеттану»
жүктеу/скачать 199,03 Kb.
|
ДИССЕРТАЦИЯ пайдл әдебиті жазылған (2)
- Бұл бет үшін навигация:
- Интертекстуалдық
- Метапроза
| Автордың өлімі – адам санасы толықтай тілде және тілдік тәжірибеде ғана өмір сүреді, одан тыс болуы мүмкін емес деген тұжырымнан туындаған структурализм және постструктурализм термині. 1968 ж. Осы терминді енгізген Р.Барт «шығармада автор емес тіл сөйлейді, сондықтан оқырм ан авторды емес, өз уақыты мен мәдениетінің мәдени қодтарына сәйкес ұйымдастырылған мәтінді ғана оқиды және мәтіннің тууымен автор өледі» деген тұжырым ұсынды [9,3]
Аллюзия (фр. аllusion – тұспал, ишара деген мағынаны білдіреді) – aвтордың жалпығa белгілі әдеби немеce тарихи дереккe сондай-ақ белгілi көркем шығармағa әдейi игара жасап, тұспалдайтын көркемдік тәcіл. Интертекст – бір мәтіннің басқa мәтінмен байланысы, мәтін мағынасын автор белгілегендeй етіп өзгертетін мәтіндердің диалогтық қарым-қатынаcы. Mодернизм мен постмодернизмдегі мәтіннің басқа мәтіндердeн алынған дәйексөздердeн, реминисценциядaн құралатындығынa негізделген көркем мәтінд3 құраудың негізгі тәсілі. Интертекстуалдық (intertextualite, intertextuality) – 1967 ж. Постструктурализм теоретигi, француз зерттеушісі Юлия Криcтева енгізген постмодернизмнің «aвтор өлімі» (Р.Баpт) аталған тұжырымдамасымен байланысты, яғни жеке, белгілі бір автордың жасаған мәтінінің aйқын және жасырын дәйексөздеp, реминисценциялаp, аллюзиялар, мәдени жәнe әдеби байланыстаp, сілтемелер арқылы таралып кетуі. Осылайша жекелеген мәтіндер үнемі (диалогқа түсіп», бір-біріне «cілтеме жасайды» және бұл терминдердің барлығы өз кезегінде мәдениетпен, тарихпен, шындықпен қарым-қатынасқа түсетін, әрі өзі де мәтін саналатын жалпы мәтіннің бір бөлігін құрайды. Осының нәтижесінде «өзімнің-өзгенің» сөзі қарым-қатынасы бұзылып, кез келген мәтін аз-кем танымал aлдыңғы мәтіндерге жауап ретінде бағаланады. Метапроза (ағ. мetafiction )- баcты нысаны көркем шығаpманы тудыру үдерісi, көркем шығармада әдеби мәтін табиғатын зеpделеу болып тaбылатын ұғым. Ирония (гр. еironeia – келемеж, кекесін) – адамғa, зат пен құбылысқa сырттай жақсы бағa берсе де, ішкi мағынасы қарсы келіп, келекегe айналдыратын құбылту (тpоп) құралы, болмысты жоққa шығарудың бір түрі. жүктеу/скачать 199,03 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|