Экономикалық географияның негізгі даму бағыттары ХІХ – ХХ ғасыр басы қоғам мен табиғаттың өзара байланысын, өндіргіш күштердің таралуын, адам географиясын және экономикалық аудандастыру тәжірибесін одан әрі дамытуды зерттеу болып табылады. Антропогендік әрекеттің табиғатқа әсерін зерттеу А.И. Воейков (1842 - 1916) зерттеген. Воейков пен В.П. Семёнов-Тян-Шанский есімдері халық географиясының қалыптасуымен байланысты.
Экономикалық аудандастыру теориясының дамуына елеулі үлес қосқанН.Н. Баранский. Ол экономикалық-географиялық жағдай теориясын ұсынған, оған ғалым үлкен әдістемелік мән берді. Н.Н. Баранский бұл категорияны тарихи деп санады, б.а. аумақтық еңбек бөлінісінің өзгеруіне сәйкес өзгеріп отырады.
ЭӘСГ дамуының қазіргі кезеңі күрделі, көбінесе қарама-қайшы процестермен сипатталады. Соңғы жылдардағы жұмыстарды талдау осындай өзекті бағыттарды анықтауға мүмкіндік береді,
Өнеркәсіп географиясы
Ауыл шаруашылығы географиясы (агрогеография)
Көлік географиясы
Халықтың және елді мекендердің географиясы
Қызмет көрсету секторының географиясы (қызмет көрсету)