Қ. Жарықбаев о. СаңҒылбаев

83

аталған  бағыттардың  әрбірі  зертте- 

лінетін  феномен  талаптарының  бі- 

ріне  ғана  баса  назар  аударады.  Ә. 

әлеуметтік  мінез-құлықты  реттеудің 

диспозициялық тұжырымдамасы шең- 

берінде  қарастырылады,  мұнда  қо- 

ғамдық қарым-қатынасқа қосылу дә- 

режесіне байланысты әлеуметтік мі- 

нез-құлықты реттеу жүйесін жинақ- 

тайтын  диспозициялық  иерархия 

қалыптасады.

Психологтар  көп  уақыт  бойы  әлеу- 

меттенуге  –  институттандырылған 

білім беру жүйелеріндегі тәрбие про- 

цесі  ретінде  баса  көңіл  бөліп  келді. 

Әйтсе  де,  қазіргі  кезде  зерттеу  пәні 

ретінде  жекелей  алғанда,  бейресми 

бірлестіктерде, стихиялы түрде пай- 

да  болған  топтарда  және  т.б.,  яғни 

ресми құрылымдардан тыс өтіп жат- 

қан процестерде қамтылуда. Адамның 

түрлі  әлеуметтік  қоғамдарға,  әлеу- 

меттік  қатынастық  жүйелерге  инте- 

грациясы,  өзінің  тұлғалық  қасиет- 

терінің дамуына ықпал ететін мәде- 

ниетті, әлеуметтік нормалар мен ба- 

ғалылықтарды меңгеруі. Әлеуметтік 

бейімделу – адамның әлеуметтік ор- 

таның  жағдайларына  және  талап- 

тарына белсенді бейімделу үрдісі жә- 

не нәтижесі. Әлеуметтік бейімделу – 

адамның не ұжымның өзіне әсер ете- 

тін сыртқы жағдайларға бейімделуі.

жүктеу/скачать 11,21 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: