қаншалықты қиын екендігін түсіне отырып, сонымен бірге оның стратегиялық тұрғыдан
қаншалықты терең және дәл айтылғандығын уақыттың өзі әлі талай р,ет көрсетіп
беретіндігіне біздің ешқандай да шүбәміз жоқ.
Сонымен, Ресей империясы көлеміндегі азаматтық қарсылықтың шиеленісуі барысында
М.Шоқайұлы алдымен 1920 жылы Маңғыстау арқылы Грузияға барады да, соңынан, яғни
1921 жылдың ақпанында Станбұлға аттанады. Осы арада мынадай бір кішкене детальды
айта кету артық емес.
Ол Грузияда журнал шығарып тұрған шағында Ташкендегі Сұлтанбек Қожанұлынан
телефонограмма алады.
Онда алдымен істеп алып, артынан кешірім сұрайтын Кеңес үкіметінің Қоқан
автономистеріне амнистия жариялағандығы, соған байланысты Мұстафаның кейін,
Ташкентке қайта орала беруіне болатындығы жөнінде айтылған еді.
Бір ғажабы Мұстафа бұл арада да өте тиімді шешімге келе білді. Ол кейін оралған жоқ.
Сөйтіп, оның ғұмырының соңына шейін ұласқан эмиграциялық қызметі басталады.
Достарыңызбен бөлісу: