Сен-Симон. ХІХ ғ. әлеуметтану ғылымының дамуына үлес қосқан ғалымдар:
Огюст Конт, Герберт Спенсер. ХІХ ғасырдағы әлеуметтанудың теориялық бағыттары (мектептері):
географиялық, демографиялық, нәсілдік-антропологиялық, органикалық, әлеуметтік дарвинизм. Әлеуметтануда ұжымдық сананы дәріптейтін теоретиктер:
Дюркгейм, Гидденес. Әлеуметтанушы статистика негіздерін қалаушы:
Кетле. Отбасылық бюджеттерді зерделеудің монографиялық әдісін әзірлеуші:
Ле Пле. Әлеуметтік зеттеудің алғашқы орталықтары:
Англия, Германия. ХІХ ғ. соңы-ХХ ғ. бас кезіндегі батысеуропалық және америкалық аса ірі
әлеуметтанушылар:
Дюркгейм, Макс Вебер, Парето. Заманауи әлеуметтанудың ұзақ уақыт ықпалды болып келген әдіснамасы-
құрылымдық функционализмнің авторлары:
Парсонс, Мертон. Әлеуметтанулық зерттеу әдістері:
бақылау, сауалнама. Әлеуметтану ақпарат жинаудың кең қолданатын әдісі:
пікіртерім. Әлеуметтану білімнің құрылымындағы үш деңгей:
іргелі зерттеулер, қолданбалы зерттеу, әлеуметтік инженерия. Әлеуметтанудың функциялары:
әдіснамалық, танымдық, басқарушылық, болжаушылық. Әлеуметтік әрекет пен құрылымдық-функциялық талдаудың жалпы
теориясын жасаудың негізін салған америкалық әлеуметтанушы:
Т.Парсонс. Т.Парсонстың әлеуметтік әрекет моделінің үш негізгі элементі:
әрекет етуші тұлға, жағдаяттық қоршау, мәнді ұмтылыстар. Т.Парсонстың құрылымдық функционализм идеяларын одан әрі дамытқан
шәкірті:
Р.Мертон. Қазіргі кездегі әлеуметтанудың сипатты белгісі:
теория мен практиканың бірлігі. Функция сөзінің мағынасы(-лары):
қызмет, тағайындалу, рөл. Грек тілінен аударғанда «бүтіндер» мен «бөлшектерден құралған» дегенді
білдіреді:
жүйе.
36
Жүйелер теориясының («өзара әрекетте болатын элементтер») негізін
салушылардың бірі,австриялық биолог-теорияшы: