МӘШҺҮР-ЖҮСІП ПЕН БІР ҚОЖА
Мәшһүр-Жүсіп:
Айтамын: «Айт!» – дегеннен әуелі Айдан,
Бір Құдай орын бергей бейіш жайдан!
Соны тапсаң, бір тыныс алдың, қожам,
Жаратты пайғамбардың нұрын қайдан?
Қожа:
Ырсай Алла, жан Алла пида болған,
Пайғамбар – қазынасы нұрға толған.
Ғабдолла Бұтырашқа нұрын төгіп,
Нұрынан бір Құдайдың пайда болған.
Мәшһүр-Жүсіп:
Он түйме өңірімде қатар-қатар,
Шешкенше сол түймені таңдар атар.
Үлкендікке талассаң, жол болады,
Дария мына жатқан қашан қатар?
Қожа:
Олла, ағылым демесе, ғасы болар,
Желді менен тоқсанда дария қатар.
Қарағай садақ қырық кез оқ барымда,
Сендей ақын жоқ па еді өзі атар?
Мәшһүр-Жүсіп:
Екі сексен бір тоқсан жұмбағым бар,
Жүйрік болсаң, соны тап, құла[ғың] сал?
130
Қазақ өнерінің антологиясы
Қожа:
Қарағай садақ, қырық кез оқ бар белімде,
Мендей ақын бар ма еді өз еліңде?
Екі сексен, бір тоқсан жұмбағыңыз,
Есептесең, екі жүз елуің де.
Мәшһүр-Жүсіп:
Сүйгенге бейіш іші сарай болар,
Екі он бес күн, төрт жұма – бір ай болар.
Кей байлар жүзден бірін зекет бермес,
Оның жайын сұраймын, қалай болар?
Қожа:
Әр не қылсаң, Аллаға аян болар,
Қылған ісің алдыңнан даяр болар.
Жиған малың зекетсіз, ақын, олжа,
Ақырында, жылан мен шаян болар.
Мәшһүр-Жүсіп:
Қожеке-ау, ояу қалай, ұйқы қалай,
Болғанда жаугершілік жылқы қалай?
Ақыретке барғанда, тақсыр қожам,
Жалғандағы ойын мен күлкі қалай?!
Қожа:
Жанның қамын ойламас ақымақ, есер,
Үйде отырып, арымен өлшеп-пішер.
Бұ дүниеде көп ойнап, көп күлгендер
Жылай, еңірей, тозақта күні кешер.
ҮКІЛІ ЫБЫРАЙ МЕН ҚҰДАЙБЕРГЕН
Ыбырай:
Есіктен кіріп келдім басып қадам,
Он үште сөз сөйлетті Хақ Тағалам.
Ассалаумағалайкүм үлкен аға,
Қызығың құтты болсын, тақсыр бабам.
Асқар тау қиядағы белден келдім,
Тасыған дария бұлақ көлден келдім.
131
Достарыңызбен бөлісу: |
