46
ғалымдардың /басым көпшілігінің/ пікірін дұрыс деп есептеуге
болады.
Осы пікірдің негізінде, қазақ тіліндегі сөздерді топтастырудың
принциптері туралы мәселеге көшуге болады. Тілдегі барлық сөздерді
атаушы сөздер, көмекші сөздер және одағай сөздер деп бөлуде бір-
біріне таяныш болатын тірек -
семантикалық белгі. Осы
семантиккалық белгі сол сөздерді одан әрі іштей топтастыруға да
бірден-бір сенімді тірек болады.
Тілдегі барлық сөздерді топтастырғанда мынадай екі принципті
басшылыққа аламыз:
1. Барлық топтастыратын сөздер сөздік құрамға енеді. Қай сөз
табына енсе де, сөздердің лексикалық жағы ескерілуі керек. Ал,
сөздің лексикалық жағын ескеру деген сөз олардың семантикалық
жақтарын еске алу дегенмен бірдей. Сондықтан, әрбір сөз табына
енетін сөз лексика-семантикалық тұрғыдан қарастырылуы тиіс.
2. Сөздерді грамматикалық жағынан топтастыру, олардың
түрлену, өзгеру жүйесін, сөздердің тіркесу мүмкіншіліктерін,
сөйлемдегі синтаксистік қызметін, тағы басқа осы сияқты мәселелерді
анықтау тәрізді міндетке бағытталу керек. Бұл принциптер тікелей
грамматикада қарастырылатын мәселелер. Ендеше, қандай болмасын
сөздің, сөз табына топтастырылғанда, грамматикалық жақтары
ескерілуі керек.
Міне, сөздерді топтастыру принциптері дегеніміз осылар. Яғни,
тілдегі сөздер сөз табына топтастырылғанда екі белгісіне қарай
басшылыққа алынып айырылады: лексика-семантикалық жағы және
грамматикалық /морфологиялық және синтаксистік/ жағы.
Осы принциптен сөз табы деген ұғым лексика-грамматикалық
деген қосарланған компоненттердің жиынтығы деген түсінікке алып
келеді.
Достарыңызбен бөлісу: